Elke maand vertelt een moeder over het moment in het moederschap waarop het even he-le-maal misging.
Lees verder onder de advertentie
Kim Feenstra (37), moeder van Brooklyn (2):
“Het was een ontzettend drukke dag, waarop ik me echt een heel slechte moeder voelde. Brooklyn was destijds een maand of vier. We gingen een weekendje weg en de auto moest helemaal worden ingepakt. Gelukkig kan hij op onze oprit staan, dus het was steeds maar een klein stukje lopen van de deur naar de auto.
Lees verder onder de advertentie
Er moest een lading spullen mee – je hebt belachelijk veel nodig voor zo’n kleintje. Een kinderwagen, Maxi-Cosi, eten, drinken, noem het maar op. En de hond moest ook nog mee. Ondertussen was ik de hele tijd met Brooklyn bezig. Ik had hem in de Maxi-Cosi in de gang gezet en zou hem als laatste in de auto zetten. Het was één grote chaos.
Duizend keer sorry
Na veel gesjouw en geduw konden we dan eindelijk vertrekken. Ik deed de hond in de auto en gooide de achterklep dicht. Ik stapte in, deed het contact aan en zette de auto in z’n achteruit. Tot ik in mijn achteruitkijkspiegel keek: shit, waar is Brooklyn?! Die stond nog in de gang in z’n Maxi-Cosi op mij te wachten.
“Tot ik in mijn achteruitkijkspiegel keek: shit, waar is Brooklyn?!”
Lees verder onder de advertentie
Zo snel als ik kon rende ik terug en opende de voordeur. Ik zie nog steeds dat gezichtje van hem voor me; hij keek zo lief, zo onschuldig. En hij was blij dat ie mij zag, met z’n grote ogen. Toen voelde ik me wel echt een héle slechte moeder. Ik heb dan ook wel duizend keer sorry gezegd.
Toen ik wegreed – dit keer met baby – moest ik ontzettend hard lachen, maar op het moment zelf voelde ik me verschrikkelijk. Hoe kun je nou je kind vergeten?! Daarna is het me gelukkig nooit meer overkomen. Het gekke is: ik raak al in paniek als ik Brooklyn drie seconden niet zie als we ergens zijn. Dus hoe dit gebeurd kan zijn? Inmiddels heb ik begrepen dat dit iets is wat andere ouders ook weleens overkomt, dat verzacht het leed wat.”
Lees verder onder de advertentie
Wil je nog meer mooie en herkenbare verhalen van mede-mama’s lezen? Neem nu een abonnement en ontvang Kek Mama elke maand als eerst op jouw deurmat.
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.
Je kind hoeft echt niet op zijn of haar vierde een businessplan te schrijven of knuffels te coachen met post-its op hun voorhoofd om later succesvol te worden.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (4) en baby (11 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over de eerste schooldag
We doen allemaal ons best, maar eerlijk is eerlijk: sommige moeders zijn nét een tikkie… intenser. Je weet wel, de moeders die bij elke nies al googelen of het kinkhoest is. De moeders die hun kind een helm willen opzetten om naar de speeltuin te gaan. Grote kans dat als je overbezorgd bent, je sterrenbeeld […]