Elke maand vertelt een moeder over het moment in het moederschap waarop het even he-le-maal misging.
Lees verder onder de advertentie
Whitney (36), alleenstaande moeder van Susa (9) en Robin (6):
“Vijftien miljoen mailtjes met onduidelijke nieuwsbrieven in de bijlage en losse briefjes in rugzakken: af en toe ben ik het overzicht van de schoolcommunicatie volledig kwijt. Wanneer moet welk kind zwemspullen mee? Dienen ze verkleed of in pyjama te komen? Worden de juffenverjaardagen gevierd of moet je lege wc-rollen of takjes meegeven? En dan zijn er ook nog ouderavonden, vakanties en marge- en roostervrije dagen. Ik heb er bijna een dagtaak aan.
Lees verder onder de advertentie
Wat goed helpt is een grote maandkalender met daarop alle activiteiten. Wat niet handig is, is als je vervolgens de afspraak bij de verkeerde datum schrijft. Zo wist ik niet beter dan dat die woensdag beide kinderen een studiedag hadden. Mooi. De jongste bracht ik naar mijn moeder, met de oudste ging ik gezellig een dagje winkelen. Ze had al langer nieuwe kleding nodig, dit was een uitgelezen moment voor moeder-dochter qualitytime.
Terwijl we Robin bij oma hadden afgezet, fietsten Susa en ik naar de trein. Onderweg zwaaide ze naar een klasgenoot, die verbaasd vroeg waar ze naartoe ging. ‘Naar het station’, gilde Susa terug. Die blik en vraag hadden misschien een aanwijzing moeten zijn, maar ik dacht er niet bij na.
Lees verder onder de advertentie
Eenmaal in de trein naar Amsterdam ging mijn telefoon. School. Ze misten twee kinderen en hadden geen telefoontje gehad van mij om hen af te melden. Waren ze misschien ziek? Was er iets ergs gebeurd?
Superattent, maar wat was het gênant om op te moeten biechten dat ik ervan overtuigd was dat het een studiedag was. Die was een week later, zei de conciërge op licht geïrriteerde toon. Ik kon wel door de grond zakken. Maar ik kon er ook niks meer aan veranderen. Er zat niks op dan het boetekleed aan te trekken. Ik heb me de volgende dag direct aangemeld als voorleesouder.”
Lees verder onder de advertentie
In de glossy Kek Mama lees je de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts €29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Kinderen verzinnen de gekste dingen om ergens onderuit te komen. Vaak met hele slechte smoezen die je zo doorziet, maar soms zijn ze slimmer dan je verwacht. Zo dacht Sylvia maandenlang dat haar dochter naar paardrijles ging, maar dat was helemaal niet zo.
We kennen allemaal wel een verhaal over een bizar betaalverzoek, toch? Dat is lachen, tot het je ineens zelf overkomt. Sonja kreeg een Tikkie van het vriendje van haar dochter.
We doen het allemaal weleens: uit automatisme roepen we “Goed gedaan!” als onze kinderen iets presteren. Volgens kinderpsycholoog Becky Kennedy zijn juist deze twee woorden – hoe goedbedoeld ook – niet altijd goed voor het zelfvertrouwen van je kind.
In de podcast Geuze & Gorgels vertelt Monica Geuze dat ze de achternaam van haar dochter wil laten aanpassen. Zara-Lizzy gaat nu door het leven met de naam van haar vader, Veldwijk, en dat ziet haar moeder graag anders.
Als ouder wil je natuurlijk niets liever dan je kleintje na het zwemmen lekker warm inpakken met een zachte handdoek. Maar wist je dat de manier waarop je die handdoek omdoet, een groot verschil kan maken voor de veiligheid van je kind? Zweminstructrice en waterveiligheidsadvocate Nikki Scarnati deelde onlangs een belangrijke tip.