Bron: Canva
Een moeder die haar dochter de vrije hand geeft om haar op te maken, dat kan niet misgaan, toch? Oja, toch wel. Lauren weet er alles van, die kreeg namelijk een kunstwerk van permanente marker op haar huid.
Lauren: “‘Ik wil je opmaken, mama!’ Mijn vijfjarige dochter keek me met haar allerliefste puppyogen aan. In haar hand hield ze haar felroze kindermake-upset, waar ze dolblij mee was sinds ze hem voor haar verjaardag had gekregen. Ik twijfelde even. De vorige keer dat ze me ‘mooi’ had gemaakt, liep ik de rest van de dag rond met felgroene oogschaduw. Maar goed, het was zondagavond en we hadden niks te doen. Even qualitytime met mijn dochter, dat kon geen kwaad.
Ik zakte onderuit op de bank en sloot mijn ogen. Had ik meteen een relax-momentje voor mezelf. Zij ging enthousiast aan de slag. ‘Ik ga een bril tekenen, dan zie je eruit als een échte juf!’ jubelde ze. Schattig, dacht ik nog. Tot ik voelde hoe soepel dat ‘oogpotloodje’ over mijn huid gleed. Het voelde verdomd veel als een stift.
In plaats van direct op te springen, vroeg ik paniekerig of ze soms een stift in haar hand had. ‘Nee hoor’ antwoordde ze giechelend, terwijl ze nog een sierlijke krul aan mijn ‘montuur’ toevoegde. Het lachje deed het hem. Ik wist genoeg.
Ik opende mijn ogen, draaide me om en zag een dikke, gitzwarte permanente marker. Die ene die nog op de salontafel lag omdat ik gisteren haar naam op haar gymschoenen had geschreven. Nee! Ik sprong op en rende naar de spiegel.
Daar stond ik. Een volwassen vrouw met twee schoteltjes om mijn ogen. Je weet wel, zo’n brilletje uit een stripboek. Grijnzend keek ze me aan: ‘Mooi hè, mama! Nu bij mij!’
‘Mama moet morgen werken’, piepte ik. Ik had een belangrijke vergadering op kantoor, met mijn baas en klanten. Make-updoekje? Werkte niet. Zeep? Ook niet. Micellair water? Nope. Mijn dochter stond ondertussen tevreden te knikken naar haar meesterwerk.
Inmiddels in blinde paniek googelde ik: Hoe verwijder je permanente marker van je huid? De adviezen liepen uiteen van nagellakremover tot tandpasta en zelfs… deodorant? Ik probeerde alles. Mijn gezicht brandde als een gek, de bril vervaagde wat, maar bleef ook wel echt zichtbaar.
De volgende ochtend zat er niks anders op dan met de grijze gloed, vooral rond mijn neus, naar kantoor te gaan. Onder TL-licht zag het er nog steeds uit alsof iemand met een balpen een bril op mijn gezicht had geschetst. Ik ben voorlopig even geen vrijwillig make-upmodel meer.”
Ook bij Dinah ging het ouderschap niet helemaal zoals gepland. Zij stond nietsvermoedend met een hand vol kak. Je leest het hele verhaal hier.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
We doen allemaal ons best, maar eerlijk is eerlijk: sommige moeders zijn nét een tikkie… intenser. Je weet wel, de moeders die bij elke nies al googelen of het kinkhoest is. De moeders die hun kind een helm willen opzetten om naar de speeltuin te gaan. Grote kans dat als je overbezorgd bent, je sterrenbeeld […]
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.
Je kind hoeft echt niet op zijn of haar vierde een businessplan te schrijven of knuffels te coachen met post-its op hun voorhoofd om later succesvol te worden.
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (4) en baby (11 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over de eerste schooldag
Sabrine (34) had duidelijke regels voor kraambezoek: handen desinfecteren, afstand houden en géén foto’s online. Maar haar schoonmoeder dacht daar heel anders over.
