Een moeder vertelt over het moment in het moederschap waarop ze even he-le-maal de mist in ging.
Lees verder onder de advertentie
Linda (33), samenwonend, moeder van twee zonen Jarno (3) en Jesper (10 maanden).
“De pedagogisch medewerker van het kinderdagverblijf van mijn zonen klonk nogal verontrust. Het was elf uur ’s morgens en ik stond voor de klas, toen de directeur waarschuwde dat er telefoon voor mij was. Ik schrok, want als een van de leidsters belt, betekent het meestal dat er nood is. Hebben de kinderen ineens koorts of zijn gevallen. Dit keer vroeg ze schoorvoetend en stamelend: ‘Jesper zit onder de blauwe plekken. Had hij deze vanmorgen ook al?’
Lees verder onder de advertentie
Zodra ik ophing wilde ik naar het kinderdagverblijf, maar mijn klas overdragen kan niet zomaar. Ik ben juf op een ZMLK-school (zeer moeilijk lerende kinderen) met verstandelijk beperkte pubers. Toen ik de directeur vertelde wat er speelde, vond hij dat ik meteen moest gaan. Hij zou het wel regelen.
Blauwe plekken
Ik heb nog nooit zo hard gefietst, was er met vijf minuten en rende het gebouw in. Jesper gaf me een grote smile toen de leidster hem aan mij overhandigde. Toen ik zijn broek naar beneden trok, zag ik meteen wat er aan de hand was en begon hard te lachen. De leidster keek verbaasd, maar lachte mee toen ik uitlegde wat er was gebeurd.
Lees verder onder de advertentie
Die ochtend had ik Jesper een nieuwe spijkerbroek aangetrokken, zonder die vooraf te wassen. Jesper is nogal een bewegelijk kind. Door het vele rollen, kruipen en bewegen had de broek afgegeven op zijn beentjes. Niks kneuzingen, de blauwe verf was gewoon de schuldige. Ik vind het nog steeds hilarisch, maar heb daarna ook wel even een slikmoment gehad. Wat een opluchting!”
Dit artikel stond eerder in Kek Mama.
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Als moeder zou je je soms het liefst willen opsplitsen om je kind niet achter te hoeven laten, ook al weet je dat ie in goede handen is. Vooral bij oma. Althans, dat hoop je dan altijd maar. Toen Vanessa (35) thuis kwam, was de oppas van haar driejarige zoontje nergens te bekennen..
Serena Verbon (Beautylab) heeft op haar achtendertigste haar hypotheek – als single mom! – afgelost. Hoe heeft ze dit gedaan en is dat voor anderen ook verstandig om te doen?
Een kraamcadeau is een goedbedoelde verrassing voor de kersverse ouders en de pasgeboren spruit, maar soms krijg je iets waar je totaal niet op voorbereid bent. Hannelore (37) wist niet goed hoe ze moest reageren op het kraamcadeau van haar tante.
Eva kreeg toen ze zwanger was hyperemesis gravidarum: extreme misselijkheid en overgeven tijdens de zwangerschap. Alsof dit nog niet erg genoeg was, geloofde haar leidinggevende niet dat ze echt zo erg en zo vaak ziek was en werd ze uiteindelijk ontslagen. Pure zwangerschapsdiscriminatie.
Iedere ouder wil de eerste verjaardag van hun kind speciaal maken. Maar wat begon als een bescheiden feestje met familie en vrienden, eindigde voor Alaya in een groots evenement met een gastenlijst van honderd man, een ballonnenboog en een rekening waar ze liever niet te lang naar kijkt.