Elke moeder weet: zodra het stil is, moet je heel rap bij je kinderen gaan kijken, want dan gebeurt er van alles waar jij niet blij van wordt. Dat wist Claudia ergens ook heus wel, maar toch lag ze te lekker op de bank. Dat heeft ze geweten.
Lees verder onder de advertentie
Claudia (29), moeder van Noor (3) en Remy (1,5): “Man, man, man, een dreumes die nog steeds niet doorslaapt, dat hakt er wel in, hè? Met een peuter en een dreumes in huis heb ik eigenlijk nooit rust. En op te weinig slaap, is dat soms gewoon best heftig.
Lees verder onder de advertentie
Moe-der
Ik ga eigenlijk naar het werk om bij te komen, zeg maar. Op mijn mamadagen zet ik dan ook zeker de tv in als back-up als ik het echt even niet meer trek. Zo ook deze betreffende dag. Noor hing lekker voor de tv, ik lag naast haar op de bank op mijn telefoon te scrollen. De jongste heeft nog een aandachtsspanne van een worm, dus die vindt er niks aan om tv te kijken.
Hij was in de keuken. Normaal rommelt hij daar wat in de lades, voornamelijk de pannenla vindt hij leuk. Dan pakt hij alle pannen, doet er spulletjes in en dan de deksel erop, er weer af, spulletjes weer eruit, en dat dan tig keer opnieuw. Het hoeft niet spannender dan dat, voor een dreumes. Alleen besefte ik na een tijdje dat ik eigenlijk helemaal geen gekletter van pannen en deksels hoorde. Dat was verontrustend, want met beleid ging het normaliter niet.
Stilte…
Sterker nog, ik hoorde eigenlijk helemaal niks. Oh jee. Ik probeerde het nog een moment te negeren, want ik lag zo lekker. Ik had eindelijk even rust. Maar ik wist eigenlijk al wel genoeg. Stilte is nooit een goed teken als je kinderen hebt. Zuchtend kwam ik overeind en ging kijken wat Remy in de keuken aan het doen was.
Appelstroop. O-ver-al appelstroop. Ik stond nog een moment verbijsterd niks te doen. Mijn zoontje kreeg me in het oog en wees met een grote lach naar zijn creatie. Toen begon hij enthousiast in zijn handen te klappen, zoals een dreumes dat doet bij alles waar hij trots op is. Nog meer appelstroop vloog alle kanten op.
Van top tot teen
Hij had de appelstrooppot open gemaakt en erin gegraaid met zijn handjes en vervolgens op alle keukenkastjes gesmeerd. Hij had het ook duidelijk geproefd, gezien zijn hele gezicht onder zat. Het zat zelfs in zijn haar en zijn oren. Ook de andere potten in de la waren besmeurd met appelstroop.
Lees verder onder de advertentie
Eigenlijk was gewoon letterlijk alles ondergesmeerd met appelstroop. En trots dat hij was! Ik was minder enthousiast over zijn creatieve uitlaatklep. Dat kwartiertje rust kon ik bekopen met het poetsen van mijn kind en de hele keuken. Dat was het niet waard, kan ik je vertellen. Als het voortaan even stil is, ga ik toch echt maar direct kijken.”
Het kinderboek De mooiste vis van de zee is een klassieker die al tientallen jaren in menig kinderkamer te vinden is. Volgens psycholoog Caroline Middelsdorf geeft dit ogenschijnlijk onschuldige verhaal echter een minder gezonde boodschap mee aan kinderen. Op Instagram deelt ze haar gedachte hierachter.
Bertrie Wierenga en Dorian Bindels zijn onlangs ouders geworden van een dochter en zitten samen op een knalroze wolk. De kersverse papa is apetrots op zijn prachtige gezin en gaat op dit moment ‘zwevend door het leven’.
Kinderen die in het Engels tot 20 tellen, maar geen bal kunnen vangen of blokken stapelen – het klinkt grappig, maar experts maken zich zorgen. De schermtijd van jonge kinderen schiet omhoog, en dat laat z’n sporen na.
In de wintermaanden kan de temperatuur ’s nachts flink dalen. Maar hoe weet je of je kindje het écht niet te koud heeft in bed? Twee kinderslaapcoaches delen belangrijke signalen waaraan je kunt zien dat het misschien tijd is voor een extra laagje of een warme slaapzak.
Voetbalster Lieke Martens en haar man Benjamin van Leer verwachten binnenkort hun eerste kindje. In een item van het Franse Lou onthult de voormalig Oranje-international het geslacht van de baby.
Laurie (37) is orthopedagoog, opvoeddeskundige en moeder van zoons Dex (6) en Otis (2). Sinds dit jaar woont ze met haar gezin in Kaapstad. In haar column schrijft Laurie over haar ervaringen van het emigreren met twee jonge kinderen, het leven in Zuid-Afrika en de hoogtepunten en worstelingen van het ouderschap.