Beeld: Shutterstock
Elke maand vertelt een moeder over het moment in het moederschap waarop het even he-le-maal misging.
Fonske (37), alleenstaande moeder van Rein (4) en Siem (2).
“Samen met een groep vriendinnen, allemaal moeders met kinderen rond de leeftijd van twee tot vier, maakten we in de meivakantie een uitstapje naar de dierentuin. Ik was net gescheiden en kon wel een verzetje gebruiken. Met Siem in de buggy en Rein enthousiast springend om me heen liepen we naar het olifantenverblijf. We hadden al best lang bij de olifanten staan kijken toen we besloten naar het speeltuintje te verhuizen. Ik riep Rein dat hij mee moest komen maar checkte niet of hij dat deed, omdat hij meestal goed luistert.
Door de emotionele, stressvolle relatiebreuk was ik niet helemaal mezelf en dus ook niet oplettend genoeg. Ik had Rein nog niet gemist toen mijn mobiel ging. Een voor mij onbekend nummer. Het duurde even voordat ik begreep wat de lieve Belgische vrouw die belde bedoelde toen ze vroeg of ik soms een kind kwijt was. Ze vertelde me dat ze mijn zoon in zijn uppie had gevonden bij de olifanten. Ze had hem gevraagd naar zijn moeder en hij wist niet waar ik was. Wel had ze het telefoonnummer ontdekt dat ik ’s morgens op zijn handje had geschreven.
“Het duurde even voordat ik begreep wat de lieve Belgische vrouw die belde bedoelde”
Ik kon wel door de grond zakken. Ik vroeg een vriendin op Siem te letten en rende vliegensvlug terug naar de Aziatische zoogdieren. Daar stond Rein, relaxed, vol van de jumbo’s. Ik bedankte de vriendelijke vrouw voor haar hulp en keerde met mijn kind én met het schaamrood op mijn kaken terug naar onze groep.
Lees ook – ‘Ik raakte mijn kinderen kwijt in een menigte en dit leerde ik ervan’ >
Rein had totaal geen last van het voorval. Ik wel. Ik voelde me vreselijk schuldig en kreeg met terugwerkende kracht angst voor wat er had kunnen gebeuren. Sindsdien heb ik oog voor twee en houd mijn kroost goed in de gaten. Alhoewel, laatst stond ik met Rein naast me op de markt en bekeek spulletjes op een kraam. Ik keek op: wég was hij. In een tijdsbestek van maximaal dertig seconden! Toen raakte ik in paniek. Eerst in de dierentuin en nu weer? Bleek hij onder het zeil van de marktkraam te zijn gekropen.”
Liever het zekere voor het onzekere? Dan kun je met een Apple AirTag via GPS je kind tracken. Handig verwerkt in een horlogeband of broekhanger. Je shopt ze hier.
Wil je nog meer mooie en herkenbare verhalen van mede-mama’s lezen? Neem nu een abonnement en ontvang Kek Mama elke maand als eerst op jouw deurmat.
We kennen allemaal wel een verhaal over een bizar betaalverzoek, toch? Dat is lachen, tot het je ineens zelf overkomt. Sonja kreeg een Tikkie van het vriendje van haar dochter.
Kinderen verzinnen de gekste dingen om ergens onderuit te komen. Vaak met hele slechte smoezen die je zo doorziet, maar soms zijn ze slimmer dan je verwacht. Zo dacht Sylvia maandenlang dat haar dochter naar paardrijles ging, maar dat was helemaal niet zo.
In de podcast Geuze & Gorgels vertelt Monica Geuze dat ze de achternaam van haar dochter wil laten aanpassen. Zara-Lizzy gaat nu door het leven met de naam van haar vader, Veldwijk, en dat ziet haar moeder graag anders.
Liefde is prachtig, tot je ontdekt dat jouw sterrenbeeld en dat van je partner samen net zo goed matchen als een peuter en een witte bank.
We doen het allemaal weleens: uit automatisme roepen we “Goed gedaan!” als onze kinderen iets presteren. Volgens kinderpsycholoog Becky Kennedy zijn juist deze twee woorden – hoe goedbedoeld ook – niet altijd goed voor het zelfvertrouwen van je kind.
Als ouder wil je natuurlijk niets liever dan je kleintje na het zwemmen lekker warm inpakken met een zachte handdoek. Maar wist je dat de manier waarop je die handdoek omdoet, een groot verschil kan maken voor de veiligheid van je kind? Zweminstructrice en waterveiligheidsadvocate Nikki Scarnati deelde onlangs een belangrijke tip.