Bron: Getty
Ellis (34) is juf van groep 5. Ze betrapte de moeder van haar leerling Koen, rommelend tussen haar spullen op haar bureau. Ze was niet blij met wat ze vond en nu neemt ze wraak. “Op mij, maar via hem. Mijn hart breekt.”
Ellis: “Dinsdagochtend, kwart over acht. Vandaag is het Juffendag. Alle leerkrachten van onze school vieren samen hun verjaardag. Vorig jaar was het nog Juffen-en-Meesterdag, maar vandaag gaat onze laatste meester, Joost, met pensioen.
Zodra ik de deur open, stormen dertig kinderen op me af met knalrode kaarsen op een rond spiegelend plateautje, twee hardgroene placemats, handcrèmes, douchelotions en zelfgemaakte knutsels. Op een doosje theezakjes zit een briefje van dyslectische Dylan: ‘Bedant juf voor al je hulp. Door jou hep ik beeter leren schreiven.’ Kleine Koen schuifelt bedrukt langs me heen – zonder cadeautje. Mijn hart breekt. Zijn moeder neemt wraak op mij via hem.
Vorige week betrapte ik haar terwijl ze aan het snuffelen was in ons heen-en-weerschrift, een overdrachtsrapport van mij en mijn collega dat goed verborgen ligt tussen de spullen op mijn bureau. Daarin bespreken we het wel en wee van de kinderen. Koen komt vaak in dit schrift voor, of eigenlijk: zijn moeder, omdat ze zo’n lastpak is. Een steekvlieg. Ze reageert tegen mijn collega nog weleens op iets wat ik volgens haar gezegd zou hebben, wat niet zo is. Dat schrift komt dan goed van pas.
Ik had juist in het schrift geschreven: ‘Let op, Koens moeder kan gaan mekkeren over de leestoets die we hebben verschoven.’ Mijn collega: ‘Koens moeder is op oorlogspad, ze zegt dat je Koen achterstelt.’ En: ‘Ik vind Koen erg stil, let even op zijn moeder.’ Ik wist nog niet of ze het schrift daadwerkelijk had gelezen. Maar nu weet ik het wel.
Alle kinderen hebben vandaag een vader en moeder bij zich om mij te bedanken, maar Koens moeder is in geen velden of wegen te bekennen. Ik heb diep medelijden met Koen. Alle cadeautjes liggen op de middentafel en elk kind laat trots zien wat hij of zij voor de juf heeft gekocht of gemaakt. Koen zit als enige aan zijn tafeltje, verscholen achter een boek. Ik vraag: ‘Koen, kom je me even helpen met uitpakken van de cadeautjes?’ Zo valt het niet op dat hij niets bij zich heeft. Koen kijkt me dankbaar aan en ik geef hem een knuffel.
We gaan naar de gymzaal om het afscheid te vieren van meester Joost. Mijn leerlingen hebben nooit bij hem in de klas gezeten – hij gaf alleen les aan groep acht. Daarom heeft niemand een cadeautje voor hem. Behalve Koen. Hij kijkt schichtig om zich heen als hij een reep Tony’s Chocolonely uit zijn tas haalt voor meester Joost. Joost neemt het cadeau verheugd in ontvangst maar ook verbaasd, want hij kent Koentje niet. Ik heb zin om met grote letters in het heen-en-weerschrift te schrijven: ‘ZO’N LIEF CADEAUTJE VAN KOEN GEKREGEN.’ En het daarna open op mijn bureau te laten liggen.”
Dit artikel heeft eerder in Kek Mama gestaan.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Actrice en zangeres Birgit Schuurman (47) is altijd al druk, druk, druk in haar hoofd geweest. Toch kwam de ADHD-diagnose pas toen ze 45 was. Ze is samen met Sander en moeder van Chico (16) en Jimi (3).
Iedere moeder heeft geheimen. De een eet stiekem chocolade in de badkamer, de ander liegt over hoeveel schermtijd haar kinderen écht krijgen. Maar sommige geheimen gaan verder dan kleine leugentjes om bestwil. Kaya (36) heeft een bijbaan die niet aan het licht mag komen.
We hebben het allemaal wel eens gehoord: ‘De biologische klok tikt!’ Maar is er écht een beste leeftijd om zwanger te worden?
Een slaapfeestje voor zevenjarige meiden: cupcakes versieren, nagels lakken en een film kijken met popcorn. Klinkt als een droom, toch? Tot blijkt dat de matching pyjama’s van het feestje meer weg hebben van lingeriesetjes…
Vandaag start de nieuwe campagne van stichting Hartekind: ‘Elk kinderhart dat stopt, is er één te veel’. Wij spraken ambassadeur, comedian en moeder van een hartekindje Nienke Plas over de roerige start van haar dochter Harley en hoe het nu met haar gaat. “Ik besef elke dag hoeveel geluk we hebben gehad.”
Jitske’s dochter Ivy zit sinds dit jaar op de basisschool. Elke woensdagmiddag hoopt haar dochter met iemand te kunnen spelen maar dit lukt maar zelden. Moet ik me zorgen maken, vraagt Jitske zich af?
