Bron: Getty
Ellis (34) is juf van groep 5. Ze betrapte de moeder van haar leerling Koen, rommelend tussen haar spullen op haar bureau. Ze was niet blij met wat ze vond en nu neemt ze wraak. “Op mij, maar via hem. Mijn hart breekt.”
Ellis: “Dinsdagochtend, kwart over acht. Vandaag is het Juffendag. Alle leerkrachten van onze school vieren samen hun verjaardag. Vorig jaar was het nog Juffen-en-Meesterdag, maar vandaag gaat onze laatste meester, Joost, met pensioen.
Zodra ik de deur open, stormen dertig kinderen op me af met knalrode kaarsen op een rond spiegelend plateautje, twee hardgroene placemats, handcrèmes, douchelotions en zelfgemaakte knutsels. Op een doosje theezakjes zit een briefje van dyslectische Dylan: ‘Bedant juf voor al je hulp. Door jou hep ik beeter leren schreiven.’ Kleine Koen schuifelt bedrukt langs me heen – zonder cadeautje. Mijn hart breekt. Zijn moeder neemt wraak op mij via hem.
Vorige week betrapte ik haar terwijl ze aan het snuffelen was in ons heen-en-weerschrift, een overdrachtsrapport van mij en mijn collega dat goed verborgen ligt tussen de spullen op mijn bureau. Daarin bespreken we het wel en wee van de kinderen. Koen komt vaak in dit schrift voor, of eigenlijk: zijn moeder, omdat ze zo’n lastpak is. Een steekvlieg. Ze reageert tegen mijn collega nog weleens op iets wat ik volgens haar gezegd zou hebben, wat niet zo is. Dat schrift komt dan goed van pas.
Ik had juist in het schrift geschreven: ‘Let op, Koens moeder kan gaan mekkeren over de leestoets die we hebben verschoven.’ Mijn collega: ‘Koens moeder is op oorlogspad, ze zegt dat je Koen achterstelt.’ En: ‘Ik vind Koen erg stil, let even op zijn moeder.’ Ik wist nog niet of ze het schrift daadwerkelijk had gelezen. Maar nu weet ik het wel.
Alle kinderen hebben vandaag een vader en moeder bij zich om mij te bedanken, maar Koens moeder is in geen velden of wegen te bekennen. Ik heb diep medelijden met Koen. Alle cadeautjes liggen op de middentafel en elk kind laat trots zien wat hij of zij voor de juf heeft gekocht of gemaakt. Koen zit als enige aan zijn tafeltje, verscholen achter een boek. Ik vraag: ‘Koen, kom je me even helpen met uitpakken van de cadeautjes?’ Zo valt het niet op dat hij niets bij zich heeft. Koen kijkt me dankbaar aan en ik geef hem een knuffel.
We gaan naar de gymzaal om het afscheid te vieren van meester Joost. Mijn leerlingen hebben nooit bij hem in de klas gezeten – hij gaf alleen les aan groep acht. Daarom heeft niemand een cadeautje voor hem. Behalve Koen. Hij kijkt schichtig om zich heen als hij een reep Tony’s Chocolonely uit zijn tas haalt voor meester Joost. Joost neemt het cadeau verheugd in ontvangst maar ook verbaasd, want hij kent Koentje niet. Ik heb zin om met grote letters in het heen-en-weerschrift te schrijven: ‘ZO’N LIEF CADEAUTJE VAN KOEN GEKREGEN.’ En het daarna open op mijn bureau te laten liggen.”
Dit artikel heeft eerder in Kek Mama gestaan.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
Chiara dacht dat ze er vrede mee had om kerst alleen met haar eigen gezinnetje te vieren, maar nu het zover is wordt ze overmand door melancholie.
