Een leerkracht vertelt iedere week aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: overblijfjuf Brenda (42) van groep 6.
“Het is overblijf. De kinderen rennen, spelen en lachen. Ik sta samen met mijn collega op het plein en houd een oogje in het zeil. Dan komt er plots een groepje kinderen op me afgerend, hun gezichten lijkbleek van paniek. ‘Juf, Jamie gaat dood!’ roepen ze.
Mijn hart slaat over. Ik kijk in de richting waar ze vandaan komen en zie Jamie staan. Hij houdt zijn keel vast, zijn ogen groot en angstig. Hij probeert te hoesten. Mijn benen bewegen automatisch die kant op. ‘Jamie, kun je ademen?’ vraag ik terwijl ik hem aankijk. Hij knikt, maar het gaat moeizaam. Tranen prikken in zijn ogen.
Een andere leerling roept: ‘Hij had kauwgom, juf! Van huis meegenomen!’ Mijn hoofd werkt razendsnel. Hij kan nog ademen, maar het zit wel vast. Ik neem geen risico’s. Ik grijp mijn telefoon en bel direct 112. De kinderen staan eromheen, bezorgd en geschrokken.
De ambulance is er snel. Ze bekijken hem en besluiten dat hij mee moet naar het ziekenhuis om het stukje kauwgom eruit te halen. Mijn collega gaat met hem mee. Ondertussen bel ik zijn moeder. Haar geschrokken stem aan de andere kant van de lijn maakt het allemaal nog echter. Ze gaat richting het ziekenhuis.
Even later, als de kinderen alweer in de les zitten, krijg ik een berichtje: het is gelukt. In het ziekenhuis hebben ze het stukje kauwgom eruit gehaald. Het was zo gepiept. Jamie heeft als troost een klein knuffelbeertje gekregen.
Een halfuur later stopt er een auto voor de school. Jamie stapt uit, zijn ouders achter hem. In zijn handen klemt hij trots het beertje. Hij wilde graag terug naar school, om het verhaal te vertellen. Je mag immers niet iedere dag met een echte ambulance mee.
Zodra hij binnenkomt, stormt zijn klas op hem af. Met grote ogen en een brede grijns steekt hij het beertje in de lucht. ‘Ik was bijna dood! Maar ik leef nog!’ De klas luistert ademloos terwijl hij zijn spannende avontuur vertelt. De schrik van eerder lijkt alweer vergeten. Ik haal diep adem en glimlach. Dit had heel anders kunnen aflopen, maar gelukkig liep het goed af.”
Ook juf Saar had een onvergetelijke dag toen een leerling haar een geheim kwam vertellen. Een geheim dat écht niemand mocht weten. Je leest het hier.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.
We doen allemaal ons best, maar eerlijk is eerlijk: sommige moeders zijn nét een tikkie… intenser. Je weet wel, de moeders die bij elke nies al googelen of het kinkhoest is. De moeders die hun kind een helm willen opzetten om naar de speeltuin te gaan. Grote kans dat als je overbezorgd bent, je sterrenbeeld […]
Je kind hoeft echt niet op zijn of haar vierde een businessplan te schrijven of knuffels te coachen met post-its op hun voorhoofd om later succesvol te worden.
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (4) en baby (11 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over de eerste schooldag
Hij kwam er niet via de geijkte paden, maar via een affaire. Maar dat maakt het zoontje van Sarah er zeker niet minder gewenst om.
