De Juf: ‘Met wit poeder onder zijn neus zat hij bij het tienminutengesprek’

De Juf
Redactie Kek Mama
Redactie Kek Mama
Leestijd: 3 minuten

Een leerkracht vertelt iedere week aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: juf Irene (37) van groep 6.

Lees verder onder de advertentie

“Esmee kwam in groep 5 bij ons. Ze is een van die kinderen die meteen je hart verovert. Leergierig, grappig en geliefd door haar klasgenoten. Maar achter haar vrolijke verschijning schuilde een zorg die steeds moeilijker te negeren viel. Als leerkracht voel je het aan. Er klopt iets niet.

Lees verder onder de advertentie

Zorg op zorg

Het begon met kleine dingen. Een vergeten lunch, een keer niet opgehaald worden na school. Maar al snel stapelden de zorgen zich op. Haar kleding was regelmatig smoezelig, haar haren ongekamd. Tijdens het schoolreisje ontdekte ik dat ze nog in bed plaste. Ook ouders van klasgenoten trokken aan de bel: speelafspraakjes bij Esmee thuis eindigden vaak in rare situaties.

Lees verder onder de advertentie

We namen de signalen serieus. Als school moet je dat. Een gesprek met haar ouders leverde weinig op. Tijdens het tienminutengesprek een week later, wist ik het voor het eerst zeker: dit was niet goed. Ze zaten recht tegenover me. Hun ogen waterig en blik afwezig. Zij wat schuw en hij met het witte poeder nog onder zijn neus. De realiteit sloeg in als een mokerslag.

Pleeggezin

Ik wist wat ik moest doen. Maar weten en doen zijn twee verschillende dingen. Ik wist ook dat als ik dit meldde, de kans bestond dat Esmee en haar broertjes uit huis geplaatst zouden worden. Een beslissing die haar hele leven zou veranderen. Ondanks problemen thuis, houden kinderen vaak alsnog onvoorwaardelijk van hun ouders. Aan de andere kant wist ik: ieder kind verdient een veilig thuis. En dit, dit was niet veilig.

Lees verder onder de advertentie

De dag brak aan dat ik bericht kreeg dat Esmee niet meer op school zou komen. Samen met haar broertjes was ze ondergebracht bij een pleeggezin en contact was niet toegestaan. Mijn hart voelde zwaar.

Moeilijk moment

Ik bracht de klas op de hoogte dat Esmee niet meer terug zou komen. Een moeilijk moment voor iedereen, ondanks dat ze de reden niet wisten.

Dit is ook het leven van een leerkracht. Je hoopt nooit zulke keuzes te hoeven maken, maar soms moet je, omdat het belang van een kind altijd vooropstaat. En dat blijft, hoe moeilijk ook, de kern van ons werk.”

Lees verder onder de advertentie

Ook juf Brenda maakte iets mee wat ze niet snel zal vergeten: toen een van de leerlingen met gillende sirenes naar het ziekenhuis moest. Je leest het hier.

Meest bekeken