Een leerkracht vertelt aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: Juf Claartje (23) geeft les aan groep 7.
Lees verder onder de advertentie
Donderdagmiddag, de pauze is afgelopen. Als ik naar mijn klas loop hoor ik verontrustende geluiden. Gegil, geschreeuw. Binnen heerst een spektakel. Beer (10) heeft Sep (10) met zijn hoofd vastgeklemd onder zijn linkerarm. Met zijn rechterhand beukt hij Sep op het hoofd. Zijn klasgenoten kijken joelend toe. Ik roep: “Stop Beer!” maar Beer gaat door.
Lees verder onder de advertentie
Net van de pabo
Ik ben een groentje, kom net van de pabo. Tot nu toe ging het lesgeven best goed, maar hier heb ik geen antwoord op. In mijn onmacht doe ik iets wat niet kan: ik geef Beer een tik op zijn hoofd. Hij laat Sep meteen los, die vervolgens als een marionet op de grond valt. Beer roept: “Ze slaat me!” De klas, in koor: “Ze slaat hem!” Ik roep: “We gaan beginnen met de les!” Niemand luistert.
Ik weet maar één oplossing: wegrennen. En wel naar mijn ervaren collega Fatima, een klas verderop. “Zoiets hebben we allemaal meegemaakt”, zegt Fatima. “Nu moet je er staan. Kinderen willen leiding. Wil je dat ik even meeloop?” “Ja”, knik ik. Ik kan wel huilen. Onderweg raadt Fatima me aan mijn foutje met Beers moeder te bespreken als ze hem op komt halen.
Lees verder onder de advertentie
Leiding geven
In mijn klas is het nog steeds kermis. Iedereen zit te kletsen en te gillen. Sep is opgekrabbeld en doet mee. Net als Beer. Maar als Fatima in haar handen klapt gebeurt er een wonder: er valt een stilte. “Jullie gaan nu naar juf Claartje luisteren”, zegt Fatima. “Wie dat niet doet, krijgt strafwerk.” Ik zeg: “Jongens, ik heb een fout gemaakt. Ik bied mijn excuses aan aan Beer. Hoewel ik hem wel strafwerk geef. Want wat hij deed kon niet. Beer, vanmiddag praat ik met jou en je moeder over wat er gebeurd is. Nu gaan we rekenen.”
Fatima vertrekt met een goedkeurende knipoog naar mij. Iedereen gaat aan de slag. Beer voorop. Hij rekent dat het een lieve lust is. Zijn ouders zijn streng. Misschien komt het daardoor dat hij nu zo mak is.
’s Middags spreek ik hem en zijn moeder Ciska. Ik begin met te erkennen dat ik de plank mis heb geslagen. Letterlijk. “Hoe kwam dat dan, je slaat toch niet zomaar een leerling? Wat had Beer gedaan?” vraagt Ciska. “Niks, mama”, zegt Beer. Hij ziet knalrood. Hij weet dat hij jokt en dat vindt hij niet leuk, realiseer ik me. “Beer, ik ken jou als een bloedeerlijke jongen”, zeg ik. “Wil je nu echt vertellen wat er gebeurd is?”
Als hij dat vervolgens doet, groeit mijn respect voor hem. Hij zegt dat hij Sep hard geslagen heeft. En dat hij niet naar mij luisterde toen ik “Stop!” zei. “Wat ben jij een stommeling, Beer”, zegt Ciska. “Wacht maar tot je vader dit hoort.” Dan vertelt Beer ook iets wat ik niet wist: dat Sep krassen had gezet in Beers schrift. Ik spring voor Beer in de bres: “Ciska, hij is geen stommeling. Het is dapper dat hij het eerlijk vertelt. Ik geef hem wel strafwerk, daar kan ik niet omheen. Maar ik zat ook fout. Ik had nooit die tik moeten geven.”
Ciska’s blik wordt zachter. Als ze met Beer de klas uit loopt zie ik voldaan dat ze haar arm om Beer heen slaat. Ik schat in dat Beer een maatje van me wordt. En ik ga Fatima bedanken omdat ze me heeft geleerd hoe je met een op hol geslagen klas omspringt. Ook als je net van de pabo komt.
Dit artikel staat in Kek Mama 05-2022.Meer verhalen van De juf? Lees hier de eerdere afleveringen.
Dionne heeft een heel lieve schoonmoeder. Goed, ze is wat aanwezig en ze trekt het liefst haar eigen plan, ook als je je grenzen aan hebt gegeven, maar hey, de kinderen zijn dol op haar en het kan echt slechter.
Een koosnaam voor je partner, je herkent het vast. Zo’n bijnaam die je alleen tussen jullie tweeën gebruikt en uitspreekt als je denkt dat niemand luistert. Totdat je kind het oppikt en enthousiast deelt met de buitenwereld. Daria (32) maakte het mee. Het schaamrood staat nog steeds op haar kaken.
Iedere ouder maakt weleens een fout, maar sommige momenten blijven je voor altijd achtervolgen. Wat begon als een onschuldige speelsessie in het park, veranderde voor Sandra in een schuldgevoel dat ze al 14 jaar met zich meedraagt.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (3) en baby (8 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over: ingesleten rolpatronen
Ellen is trajectbegeleider in het voortgezet speciaal onderwijs, thrillerauteur bij uitgeverij De Fontein, moeder van Lewis en Miles (13 en 10) uit een vorige relatie en Sophia (2) en baby Aiden met haar vriend Nils. Volg haar op Instagram.
We kennen het allemaal: boodschappen doen en telkens weer schrikken bij de kassa. Maar bij Vianna thuis is het elke week een financiële horrorfilm. Haar man en zoon hebben namelijk geen grenzen als het gaat om geld uitgeven aan proteïne snacks.