Niet alleen moeders, ook juffen maken flink wat mee met kinderen. Zo ook juf Caroline (35) die lesgeeft aan groep 3.
Lees verder onder de advertentie
Caroline: “Vrijdagochtend. Ik sta me te ergeren aan Max (6) en Jurgen (6). Het zijn op zich lieve jongetjes, alleen hebben ze er haast een principe van gemaakt nooit te doen wat ik wil. Nu gooien ze stuiterballetjes door de klas. Alle kinderen hebben zo’n balletje. Ze stuiteren het met de ene hand op de grond en vangen het met de andere op. Doordat ze geconcentreerd naar het balletje moeten kijken verbeteren ze hun focus, is het idee.
Lees verder onder de advertentie
Het spel maakt deel uit van een systeem met de naam ‘De bewegende klas’. Bij ons op de vrije school zijn ze dol op dit soort nieuwigheden. Uitgangspunt is dat de kinderen tussen de lessen in zo veel mogelijk moeten bewegen. Dat zou hun hersenhelften ontwikkelen. Ik sta er ietwat sceptisch tegenover; als je het mij vraagt bewegen mijn leerlingen al genoeg. Vooral de jongens.
Op onze school werken we weinig met straffen en bepalen de kinderen grotendeels hun eigen grenzen. Dit alles naar de inzichten van antroposoof Rudolph Steiner, de grondlegger van de vrije school. Citaat van Steiner, die een eeuw geleden leefde: ‘Wanneer je het kind straf geeft, ga je vaak tegen de ontwikkeling van het mensenwezen in.’
Lees verder onder de advertentie
Ik sta er op zich achter, anders werkte ik hier niet. Maar sommige leerlingen zou ik weleens wat meer sturing willen geven, op z’n zachtst gezegd. Bij Max en Jurgen krijg ik af en toe visioenen van lekker veel strafwerk geven, ze tien keer in hun hanenpootjes laten schrijven: ‘Ik moet naar de juf luisteren’. Maar dat mag niet van Rudolph Steiner. Hier doen we aan ‘geweldloze communicatie’, zonder straffen of belonen. Heel veel verder dan zeggen: ‘Max en Jurgen, ik vind het niet fijn dat jullie niet naar me luisteren’, kan ik niet gaan.
Nu volgt weer een vaste bewegingsoefening: het parcours. De leerlingen zetten hun bankjes in een kring, sommige omgedraaid met de balk naar boven, andere op elkaar, met een schuine balk naar beneden. Daarna lopen ze er voorzichtig overheen. Behalve Max en Jurgen; die springen. “Zo gaan jullie vallen”, zeg ik boos.
Lees verder onder de advertentie
Ik heb het nog niet gezegd of Max valt in volle vaart op de grond. Op zijn voorhoofd. Hij begint hard te huilen. De andere kinderen kijken geschrokken toe. Als Max weer opkrabbelt heeft hij een bult. Ik haal een ice-pack uit de lerarenkamer, die hij tegen zijn voorhoofd moet houden. We houden meteen op met het parcours, zetten de bankjes weer recht en gaan over tot de rekenles. Max en Jurgen gedragen zich als lammetjes.
Aan het eind van de dag houden we ons vaste nagesprek in de kring. Iedere leerling vertelt waar-ie het meest blij van is geworden vandaag. Jurgen steekt zijn vinger op. “Juf, ik ben blij dat Max niet dood is.” De andere kinderen knikken instemmend, zij zijn er ook blij om. In mezelf krijg ik de slappe lach. Dan zegt Max spontaan: “Juf, ik zal niet meer stout zijn.” Rudolph Steiner zou verbaasd staan. Maar ik ga straks wel even de ouders inlichten voor het gerucht gaat rondzingen dat er een bloedbad heeft plaatsgevonden in groep drie.”
Lees verder onder de advertentie
Dit artikel heeft eerder in Kek Mama gestaan.
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Kinderen verzinnen de gekste dingen om ergens onderuit te komen. Vaak met hele slechte smoezen die je zo doorziet, maar soms zijn ze slimmer dan je verwacht. Zo dacht Sylvia maandenlang dat haar dochter naar paardrijles ging, maar dat was helemaal niet zo.
Trigger warning: in dit artikel komt een eetstoornis ter sprake, wat mogelijk triggerend kan zijn.De druk om na een bevalling ‘snel weer de oude te zijn’ is groot. Social media staat vol met moeders die binnen no time hun zwangerschapskilo’s kwijt zijn en weer in hun oude spijkerbroek passen. Dat kan ervoor zorgen dat je […]
Heb je weleens stiekem een blik geworpen op de chatgesprekken van je tiener en je afgevraagd wat al die emoji’s betekenen? Dan ben je niet de enige. De nieuwe Netflix-hit Adolescence heeft ouders in heel Nederland aan het denken gezet over de verborgen betekenissen achter emoticons. Taalplatform Preply heeft ze op een rij gezet.
Sommige kinderen trekken vanaf dag één naar dieren toe alsof ze een magneet in hun kleine knuistje hebben. Ze aaien élke hond die ze tegenkomen, stoppen slakken in hun jaszakken (want hij had het koud) en houden fanatiek bij welke eenden er in de sloot wonen.