Beeld: Shutterstock
Niet alleen moeders, ook juffen maken flink wat mee met kinderen. Zo ook juf Caroline (35) die lesgeeft aan groep 3.
Caroline: “Vrijdagochtend. Ik sta me te ergeren aan Max (6) en Jurgen (6). Het zijn op zich lieve jongetjes, alleen hebben ze er haast een principe van gemaakt nooit te doen wat ik wil. Nu gooien ze stuiterballetjes door de klas. Alle kinderen hebben zo’n balletje. Ze stuiteren het met de ene hand op de grond en vangen het met de andere op. Doordat ze geconcentreerd naar het balletje moeten kijken verbeteren ze hun focus, is het idee.
Het spel maakt deel uit van een systeem met de naam ‘De bewegende klas’. Bij ons op de vrije school zijn ze dol op dit soort nieuwigheden. Uitgangspunt is dat de kinderen tussen de lessen in zo veel mogelijk moeten bewegen. Dat zou hun hersenhelften ontwikkelen. Ik sta er ietwat sceptisch tegenover; als je het mij vraagt bewegen mijn leerlingen al genoeg. Vooral de jongens.
Lees ook – ‘Nee, mama, niet slaan’, riep hij op het schoolplein
Op onze school werken we weinig met straffen en bepalen de kinderen grotendeels hun eigen grenzen. Dit alles naar de inzichten van antroposoof Rudolph Steiner, de grondlegger van de vrije school. Citaat van Steiner, die een eeuw geleden leefde: ‘Wanneer je het kind straf geeft, ga je vaak tegen de ontwikkeling van het mensenwezen in.’
Ik sta er op zich achter, anders werkte ik hier niet. Maar sommige leerlingen zou ik weleens wat meer sturing willen geven, op z’n zachtst gezegd. Bij Max en Jurgen krijg ik af en toe visioenen van lekker veel strafwerk geven, ze tien keer in hun hanenpootjes laten schrijven: ‘Ik moet naar de juf luisteren’. Maar dat mag niet van Rudolph Steiner. Hier doen we aan ‘geweldloze communicatie’, zonder straffen of belonen. Heel veel verder dan zeggen: ‘Max en Jurgen, ik vind het niet fijn dat jullie niet naar me luisteren’, kan ik niet gaan.
Lees ook – Dit zijn jullie einde-van-het-schooljaar tradities
Nu volgt weer een vaste bewegingsoefening: het parcours. De leerlingen zetten hun bankjes in een kring, sommige omgedraaid met de balk naar boven, andere op elkaar, met een schuine balk naar beneden. Daarna lopen ze er voorzichtig overheen. Behalve Max en Jurgen; die springen. “Zo gaan jullie vallen”, zeg ik boos.
Ik heb het nog niet gezegd of Max valt in volle vaart op de grond. Op zijn voorhoofd. Hij begint hard te huilen. De andere kinderen kijken geschrokken toe. Als Max weer opkrabbelt heeft hij een bult. Ik haal een ice-pack uit de lerarenkamer, die hij tegen zijn voorhoofd moet houden. We houden meteen op met het parcours, zetten de bankjes weer recht en gaan over tot de rekenles. Max en Jurgen gedragen zich als lammetjes.
Lees ook – Gaat de schoolfoto verdwijnen?
Aan het eind van de dag houden we ons vaste nagesprek in de kring. Iedere leerling vertelt waar-ie het meest blij van is geworden vandaag. Jurgen steekt zijn vinger op. “Juf, ik ben blij dat Max niet dood is.” De andere kinderen knikken instemmend, zij zijn er ook blij om. In mezelf krijg ik de slappe lach. Dan zegt Max spontaan: “Juf, ik zal niet meer stout zijn.” Rudolph Steiner zou verbaasd staan. Maar ik ga straks wel even de ouders inlichten voor het gerucht gaat rondzingen dat er een bloedbad heeft plaatsgevonden in groep drie.”
Dit artikel heeft eerder in Kek Mama gestaan.
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Een fijne oppas vinden is een zegen. Want als ouder is het een klein wonder als je iemand vindt die je leuk vindt, betrouwbaar is én altijd beschikbaar. Maar soms bezorgt zo’n zegen je ook bijna een hartaanval. Als je een Tikkie van 800 euro krijgt bijvoorbeeld.
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Weet je wat jij op dinsdag moet doen? Nee, geen was vouwen of kind nummer drie ophalen van zwemles. Dinsdag is dé dag om je vakantie te boeken. Dat is niet zomaar een moedergevoel, maar keihard onderzocht door de CheapTickets.nl.
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.
Je kind hoeft echt niet op zijn of haar vierde een businessplan te schrijven of knuffels te coachen met post-its op hun voorhoofd om later succesvol te worden.
Ongepaste betaalverzoekjes krijgen, het is niemand meer vreemd. Of het nou om hele hoge bedragen gaat of om kleine, sommige mensen gaan een grens over met hun Tikkies. Zo ook de organisator van een babyshower, waar Celine voor was uitgenodigd.