Beeld: Shutterstock
Elke woensdag vertelt een leerkracht aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: juf Fiona staat huilend voor de klas.
Maandagochtend, twee weken voor de zomervakantie. Ik praat met groep vier in de kring over het weekend. “Wat heb jij gedaan, juf?”, vraagt Marianne. Daar had ik liever geen antwoord op gegeven. Onze hond Henk is gisteren flauwgevallen. De dokter denkt aan een hartaanval en bereidt ons erop voor dat hij een spuitje moet krijgen. Vannacht heb ik naast hem geslapen. Ik besluit nuchter te vertellen wat er aan de hand is, maar voor ik het weet zit ik te snikken.
De klas zit als aan de grond genageld. Een huilende juf! Nathalie doorbreekt de stilte. “Mijn hamster is dood, juf”, troost ze. “Toen moest ik ook huilen.” Nu deelt iedereen zijn ervaringen. Joris heeft afscheid moeten nemen van zijn poes; Vincent van zijn konijn, Ebru van de hond van de buren en dan is er nog een rij overleden cavia’s, troetelmuizen en tamme ratten. Ik voel me getroost door de warmte van de kinderen. En dan beginnen we toch maar met de les.
Na school vraagt Thomas hoe Henk eruitziet. Ik vertel dat hij klein is met zwarte krulletjes. De volgende dag geeft hij me een schilderij van een soort egel, vol streepjes. “Dat zijn de krulletjes”, verklaart hij. Intussen gebeurt er met Henk een wonder: hij begint opeens weer te eten. Het spuitje is van de baan. De klas reageert euforisch. Maar een week later herhaalt de geschiedenis zich. Henk valt weer flauw, de dierenarts verklaart hem weer in levensgevaar, ik vertel het – dit keer nuchter – aan de kinderen, ze troosten me weer lief; ’s avonds trekt Henk weer bij en de volgende dag is de klas weer door het dolle. Maar er heerst ook enige onrust. “Gaat Henk dood of niet?”, vraagt Jonathan. Ik zeg dat ik niet denk dat Henk er na de zomervakantie nog is.
Op de laatste schooldag krijg ik wel zestien tekeningen. Op een ervan stijgt Henk als Superdog op met zwevende kluifjes om zich heen. Op een andere sta ik met een zakje naast Henk terwijl ik zeg: “Poepie toch.” Op 31 juli is Henk zo lang buiten westen dat het moment toch echt lijkt aangebroken, maar na vijf minuten staat hij op uit de dood. De dierenarts ontdekt dat Henk aan epilepsie lijdt. Hij krijgt medicijnen en is binnen de kortste keren zo speels als een puppy.
Na de vakantie stormen mijn oud-leerlingen – ze zitten nu groep vijf – op me af om hun meeleven te betuigen. Hun ouders vertellen dat ze het de hele vakantie over de stervende hond van juf hebben gehad. De verwarring is groot als ik zeg dat Henk weer gezond is. Ik voel me haast bezwaard. Alleen Nathalie is niet verbaasd. Ze vertelt dat ze met haar ouders een kaarsje voor Henk heeft opgestoken in een Frans dorpskerkje. En wel op 31 juli. De volgende dag vertelt haar moeder dat Nathalie later non wil worden, omdat ze aan den lijve heeft ondervonden dat een kaarsje helpt. Dit artikel heeft eerder in Kek Mama gestaan. Meer verhalen van De juf? Elke woensdag komt er een nieuwe aflevering op KekMama.nl. Lees hier de eerdere afleveringen.
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
Chiara dacht dat ze er vrede mee had om kerst alleen met haar eigen gezinnetje te vieren, maar nu het zover is wordt ze overmand door melancholie.