Beeld: Getty Images
Elke woensdag vertelt een leerkracht aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: Juf Laura (27) gaat op zoek naar de dader in groep zeven.
Dinsdagochtend acht uur, de lerarenkamer. Mijn collega Erik van groep acht komt binnen. “Mag ik even jullie aandacht?” vraagt hij. Dan vertelt hij dat zijn motor bekrast is. Er staat een hartje op met een pijl erdoor. Aan de ene kant staat ‘Laura’, aan de andere kant ‘Erik’. Ik ben van mijn à propos. Ik ben al tijden verliefd op Erik. En ik heb het gevoel dat ik hem ook niet koud laat. Dat zit hem in een blik, een toevallige aanraking. Maar geen van ons beiden zet een eerste stap. Welk kind heeft deze vibes opgepikt? We spreken af dat iedereen zijn leerlingen gaat bevragen. Het levert niets op. Ook in mijn klas houdt iedereen zijn kaken op elkaar. De meeste van mijn kinderen vertrouw ik. Maar ik heb mijn twijfels over een boeverig drietal: Jesse (11), Dirk (10) en Steven (10). Ze hebben een grote mond, kunnen goed voetballen, voeren niets uit in de klas, kortom: het zijn jongens waar iedereen tegen opkijkt. Hen acht ik wel in staat tot zoiets stouts.
Lees ook – De juf: ‘Ik schrik me rot als de tramdeuren dichtgaan terwijl er nog acht leerlingen in zitten’ >
Een week later vertelt Fatima (10) me dat Friso (10) weet wie het gedaan heeft. Dat heeft hij gezegd tegen klasgenoten in het speelkwartier. Friso is een schattig, verlegen jongetje. Ik vraag hem na school te blijven. Hij wordt rood van de schrik. Onder vier ogen zegt Friso dat hij een jongen heeft zien krassen, met een fietssleuteltje. Maar hij kent hem niet. “Hoe zag hij eruit?” vraag ik. Stotterend geeft hij een signalement dat precies overeenkomt met dat van hemzelf: donker haar met een kuifje, een brilletje, even lang als hij, dezelfde kleur rugzak. Ik krijg een onbestemd gevoel. Is dit een gedeeltelijke bekentenis? Heel lief zeg ik: “Friso, weet je zeker dat je het niet zelf was?” Friso, in paniek: “Nee juf, ik was het niet, écht niet!” Het klopt, blijkt weer een week later. Dan biecht Jesse me op dat hij de boosdoener is geweest. Hij kon het geheim niet meer voor zich houden. De verzekering van z’n ouders betaalt de schade.
Jesse voldoet niet aan de beschrijving die Friso heeft gegeven: hij heeft blonde krullen, geen bril en hij is klein voor zijn leeftijd. Ik neem Friso apart. “Friso, waarom zei je dat je de jongen had gezien die het gedaan had?” vraag ik. “Ik weet het niet juf”, zegt hij. Ik weet het wel: hij wilde stoer doen. Proberen bij de populaire kinderen te horen. In een gesprek met zijn ouders valt het besluit Friso naar Kanjertraining te sturen, om zo zijn sociale vaardigheden te stimuleren. Intussen heeft Erik het hartje nog niet van zijn motor laten halen. Dat weet ik, omdat ik elke dag stiekem even kijk. Vlak na Jesses bekentenis komt hij na school naar me toe. “Nu we toch bezig zijn, heb ik ook iets te bekennen”, zegt hij. “Ik vind je leuk. Kom je bij me eten?” Ik weet niet hoe snel ik ja moet zeggen. Dit artikel staat in Kek Mama 05-2021. Meer verhalen van De juf? Lees hier de eerdere afleveringen.
Als moeder zou je je soms het liefst willen opsplitsen om je kind niet achter te hoeven laten, ook al weet je dat ie in goede handen is. Vooral bij oma. Althans, dat hoop je dan altijd maar. Toen Vanessa (35) thuis kwam, was de oppas van haar driejarige zoontje nergens te bekennen..
Serena Verbon (Beautylab) heeft op haar achtendertigste haar hypotheek – als single mom! – afgelost. Hoe heeft ze dit gedaan en is dat voor anderen ook verstandig om te doen?
Een kraamcadeau is een goedbedoelde verrassing voor de kersverse ouders en de pasgeboren spruit, maar soms krijg je iets waar je totaal niet op voorbereid bent. Hannelore (37) wist niet goed hoe ze moest reageren op het kraamcadeau van haar tante.
Heb je zin in een uitje met je kids dat niet alleen leuk, maar ook nog eens creatief en leerzaam is? Dan moet je bij Villa Zebra in Rotterdam zijn!
Eva kreeg toen ze zwanger was hyperemesis gravidarum: extreme misselijkheid en overgeven tijdens de zwangerschap. Alsof dit nog niet erg genoeg was, geloofde haar leidinggevende niet dat ze echt zo erg en zo vaak ziek was en werd ze uiteindelijk ontslagen. Pure zwangerschapsdiscriminatie.
Iedere ouder wil de eerste verjaardag van hun kind speciaal maken. Maar wat begon als een bescheiden feestje met familie en vrienden, eindigde voor Alaya in een groots evenement met een gastenlijst van honderd man, een ballonnenboog en een rekening waar ze liever niet te lang naar kijkt.