Beeld: Shutterstock
Elke woensdag vertelt een leerkracht aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: Juf Malti (26) geeft les aan groep vijf, maar niemand in de klas luistert.
Vrijdagochtend, geschiedenisles. Ik geef les over Pompeï. Over hoe de vulkaan Vesuvius in het jaar 79 het stadje bedekte met een vier meter dikke laag as en brokstukken. Hoe de mensen overvallen werden. Hoe de vorm van hun lichamen en hun huizen bewaard zijn gebleven dankzij de as. Zodat we precies weten hoe de Romeinen leefden. Volgens mij vertel ik het best boeiend, maar niemand luistert. Aan het eind van de week komt dat vaker voor. Iedereen is toe aan het weekend. Ik voorop, nu.
De helft van de klas zit achterstevoren. Sophie en Fatima zitten te kletsen over kapsels. Bram loopt van zijn plek om Loewie te stompen. Ik heb ze nog niet uit elkaar gehaald of Benjamin trekt Thia aan haar haar. Als ik haar heb getroost en Benjamin een standje heb gegeven ben ik er opeens helemaal klaar mee. “GENOEG!” roep ik keihard door de klas. Iedereen houdt op met waar hij of zij mee bezig was en kijkt me aan. “Er is veel voor nodig om mij chagrijnig te krijgen”, zeg ik. “Maar jullie is het gelukt.”
Meer Kek Mama? Volg ons op Instagram.
Ik been naar het digibord en teken drie poppetjes onder elkaar. Van de bovenste maak ik een smiley met een woedend gezichtje. “Dit ben ik”, zeg ik. “Omdat jullie niet opletten. Ik noem hem Bob Boos.” Ik klip er een magneetje naast. De middelste smiley krijgt een neutrale blik. Ik wijs aan: “Deze heet Mees Middel.” Van de onderste maak ik een vrolijke lach-smiley op pootjes. Ik denk even na. Welke naam begint met een V? “Dit is Vrek Vrolijk”, besluit ik. De klas kijkt geboeid. “Ik wil zo gauw mogelijk Vrek Vrolijk worden”, zeg ik. “En jullie kunnen daarvoor zorgen. Door rustig naar me te luisteren. Dan zet ik de het magneetje naast Vrek. Als ik aan het eind van de dag Vrek Vrolijk ben, doe ik een Vrek Vrolijk-dansje voor jullie.” Er stijgt gelach op. Dat willen ze wel zien. Ze houden ook van een wedstrijdelement. Als ik weer over Pompeï begin, luisteren ze braaf. Zodat ik het magneetje al snel naar Mees Middel verschuif. En daarna naar Vrek. De kinderen geven een spontaan applausje. Tijdens de rekenles beginnen Loewie en Bram weer te klieren. Meteen verschuif ik de magneet dreigend naar Mees Middel. “Stil, anders gaat juf niet dansen!” zegt Annick.
Lees ook – Juf Shanti bedenkt briljante oplossing voor haar luidruchtige klas: ‘Ineens is iedereen muisstil’ >
Een kwartier voor het einde van de lessen staat de magneet op Vrek Vrolijk. Ik zet een rap-muziekje op mijn telefoon aan. Dat heb ik in de pauze uitgezocht. Op de maat begin ik te zingen: “Vrek Vrolijk, Vrek Vrolijk!” Daarbij doe ik danspassen die een mengeling vormen van de klompendans, hiphop en rap. De kinderen liggen dubbel. “ALLEMAAL!” roep ik. Iedereen komt mee dansen, zelfs Saar, die altijd zo verlegen is. Bram en Loewie gaan op hun stoelen staan. Annick slaat de maat met haar liniaal. Collega Marije van het lokaal naast ons steekt haar hoofd om de deur. Ze begint breed te glimlachen. Nog even doordansen en het is weekend. Dit artikel staat in Kek Mama 02-2021. Meer verhalen van De juf? Lees hier de eerdere afleveringen.
Mijn dochter leert praten. Ik vind het werkelijk een van de schattigste fases tot nu toe. Die brabbelende dreumes die allemaal grappige dingen zegt: het is om van te smelten. Het levert alleen ook weleens gênante situaties op.
Je zou denken dat volwassenen met een hoge functie en flink salaris allemaal begonnen met een bibliotheekkaart op hun tweede en elke avond luisterden naar literaire meesterwerken bij het zachte licht van een nachtlampje. Dat zit toch anders.
Je denkt dat je iemand in huis haalt om op je kinderen te passen, maar intussen wordt je voorraadkast geplunderd en verdwijnen er sieraden. Wat begon als een klein vermoeden, groeide bij Carla uit tot een regelrechte mini-detectivezaak.
Een zwangerschap is al spannend genoeg, maar voor de Britse Lucy en haar man Adam werd het een ware achtbaan. Hun baby Rafferty kwam niet één, maar twee keer ter wereld.
Iedereen kent er wel een: een verwend kind. En niemand van ons vindt verwende kinderen leuk, toch? We willen dus ook zeker niet dat ónze kinderen ineens verwend gedrag gaan vertonen.
Spijt van de naam die je je kind besloot te geven, het zal niet veel mensen overkomen. Maar ze zijn er wel. En een van hen is Angela.