Een leerkracht vertelt aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: Juf Elsbeth (64) geeft les aan groep 1-2.
Lees verder onder de advertentie
Na de lunch zit ik te wachten op mijn kleuters. Ik dommel een beetje weg. Dat heb ik vaker tegenwoordig. Gelukkig ga ik met pensioen na dit jaar. Ik kijk ernaar uit om vrij te zijn.
Kappertje
Als de kinderen binnenstromen ben ik meteen klaarwakker. Zes van hen hebben een nieuw, vreemd kapsel, bestaande uit plukjes haar en kale plekken. Het lijken wel struisvogels. Geertje (5) loopt achter ze aan, met een schaar. “Ik heb ze geknipt juf”, zegt ze trots. “Mooi hè.”
“‘Ik heb ze geknipt juf’, zegt ze trots. ‘Mooi hè'”
Lees verder onder de advertentie
De struisvogeltjes kijken ook stralend. Het zijn vijf meisjes en een jongen, Steef. Hij had prachtige zwarte krullen. Daarvan zijn er nog maar een paar te bespeuren. De vijf meisjes, blonde Taat en Noa en Yoena, en de brunettes Viek en Aafke, hadden vanmorgen nog lang haar. Dat hangt nu in wat zielig plukjes op hun hoofd. Ik kan even geen woord uitbrengen. In veertig jaar lesgeven heb ik nog nooit zoiets geks meegemaakt.
Ik voel een denderende slappe lach opkomen, die ik met moeite onderdruk. Aan de andere kant ben ik bezorgd. Wat gaan de ouders hiervan zeggen? En hoe komt Geertje aan die schaar? “Uit de knutselhoek gepakt, juf”, zegt ze. “Toen het speelkwartier begon.”
De knutselhoek
“Waar heb je dit gedaan?” vraag ik. “In een hoekje van de gang bij de jassen.” “Heeft de overblijfjuf jullie niet gezien?” vraag ik. “Nee”, zegt Geertje blij. Ze ziet duidelijk het probleem niet. Ik denk na. Kan ik mezelf dit aanrekenen? Toen Geertje die schaar pakte, zat ik in de lerarenkamer. En scharen liggen in alle knutselhoeken van de hele school. Hoe dan ook, de school is verantwoordelijk.
“Jullie mogen alleen een schaar uit de knutselhoek pakken als we in de klas knutselen. Ik ben nu een beetje boos, maar als jullie het nog eens doen dan word ik heel boos”, zeg ik.
Geertje en haar klanten kijken stomverbaasd. Juf boos? Dat hebben ze als kleuters nog nooit meegemaakt.
Na school zien de moeders van de geknipte meisjes de humor van het voorval niet in. Ze hebben de lange haren van hun dochters blijkbaar met zorg gekweekt. Laura, de moeder van Steef, is daar niet mee bezig geweest. Die krijgt dan ook de slappe lach. “Het is maar haar, hè”, proest ze. Nancy, de moeder van Tom, die kapster is, is de reddende engel. Zij biedt aan om de struisvogels de volgende dag bij te knippen.
Ik ben dolblij. “De school betaalt”, zeg ik. “Ik doe het wel voor niets”, zegt ze lachend. Ik stuur de ouders van de zeven kinderen direct een mail met dit bericht, met excuses van de school. Tot mijn opluchting stuurt niemand een boze mail terug. De ouders zien blijkbaar in dat je een kind van vijf dit niet kunt verwijten.
“Ik stuur de ouders van de kinderen direct een mail, met excuses van de school”
Lees verder onder de advertentie
De volgende dag knipt Nancy de kinderen. Ze zien er nu uit als kleine hipsters, met hun korte koppies. Maar ik weet één ding: in groep 4 zullen de meisjes allemaal nog langer haar hebben dan voor hun bezoek aan ‘Geertjes kapsalon’. Daar zorgen hun moeders wel voor. Steef zal zijn zwarte krullen al eerder terug hebben. En ik? Ik realiseer me dat mijn kleuters me elke dag verrassen. En ik vind het opeens niet zo leuk meer om met pensioen te gaan.
Met een abonnement op Kek Mama geniet je van mooie voordelen:*Goedkoper dan in de winkel*Lees elke maand als eerst Kek Mama*Gratis verzondenAbonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.
We doen allemaal ons best, maar eerlijk is eerlijk: sommige moeders zijn nét een tikkie… intenser. Je weet wel, de moeders die bij elke nies al googelen of het kinkhoest is. De moeders die hun kind een helm willen opzetten om naar de speeltuin te gaan. Grote kans dat als je overbezorgd bent, je sterrenbeeld […]
Je kind hoeft echt niet op zijn of haar vierde een businessplan te schrijven of knuffels te coachen met post-its op hun voorhoofd om later succesvol te worden.
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (4) en baby (11 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over de eerste schooldag