Bron: Pexels
“Nou, de kamer is gevonden hoor!” zei Helma trots toen ze haar vriendinnen vertelde over Kiki’s eerste eigen studentenkamer in Amsterdam. Weken, wat zegt ze, maanden hebben ze gezocht. En toen ze eindelijk een plekje vonden voor 650 euro per maand, was Kiki door het dolle heen. In Amsterdam! Alleen is Kiki nooit in haar kamer.
En nu, drie maanden later, merkt Helma dat die dure schoenenkast vaak leeg staat. Kiki, die zo verlangde naar haar eigen plek en het bruisende studentenleven, is opvallend veel bij haar ouders thuis.
Helma: “Gezellig en vanzelfsprekend dat onze Kiek aanschuift voor het eten en bij ons blijft slapen. Maar ja… met die dure kamer in het centrum vraagt ik me toch af: is dit niet een beetje zonde van ons geld?”
Een zeldzame vondst is de kamer van Kiki wel. Zeker als je weet dat de gemiddelde huurprijs voor een kamer in Amsterdam inmiddels rond de 1000 euro is. En dan heb je vaak ook nog eens een hok zonder ramen en ventilatie.
Kiki’s ouderlijk huis is nog geen half uur reizen van Amsterdam. Ze heeft daar haar eigen ruime kamer, badend in het daglicht, met een eigen wastafel en openslaande deuren naar de tuin. Een luxe die haar kleine studentenkamer – zeg maar gerust schoenenkast met gipsplaat wanden waar je de buren doorheen hoort lachen – simpelweg niet kan bieden. “Maar Kiek wilde persé ‘in de stad’ wonen, zodat ze niet telkens op en neer hoefde en lekker zelf bepaalt wat ze eet en hoe laat ze naar bed gaat.”
Toch, als het erop aankomt, is Kiki vaker thuis dan verwacht. “De reden: in Amsterdam wordt ze ‘s nachts wakker van de geluiden van de stad — het geschreeuw van nachtelijke feestgangers, sirenes, de harde muziek van de buren boven haar. Zeg maar alles waarvoor ik haar had gewaarschuwd toen we de kamer gingen bekijken.”
Bovendien is het ritme van Kiki’s huisgenoten nogal een uitdaging: die hebben vaker vrij, stappen tot diep in de nacht, en zijn dan de volgende ochtend in full party modus terwijl Kiki moet studeren. Dus pakt ze, als de colleges voorbij zijn wekelijks haar tas in om weer bij haar ouders te studeren.
Helma zit er best wel mee in haar maag. “Want, wat zeg je tegen je dochter? Jij hebt toch een kamer met een bureau? Moet je daar niet leren?”
Elke maand gaat er nu een bak geld naar die kamer en dat voelt niet goed. Helma en haar man staan voor een dilemma: “De kamer opzeggen zien we ook niet zitten. Want de prijzen van kamers blijven stijgen en na Kiki staat ook Sem, haar broertje, te trappelen om op kamers te gaan.”
Amsterdam is duur voor studenten. De gemiddelde kamerprijs is 991 euro per maand, zo meldde Kamernet onlangs. Haarlem volgt met 809 euro, en in Utrecht betaalt men rond de 734 euro. In steden zoals Tilburg (+17 %), Maastricht (+13 %) en Haarlem (+11 %) was de prijsstijging het grootst.
Betaalbare opties vind je nog in Wageningen en Enschede, waar de huur rond de 350 euro ligt. In steden als Den Bosch, Ede, Leeuwarden en Zwolle zijn de prijzen zelfs gedaald.
Meepraten? Dat kan via onze Facebookpagina!
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Je kent het wel: je doet even snel een boodschap en tegen de tijd dat je thuiskomt, is er een klein drama ontstaan. Maar dit keer geen omgekieperd pak melk of een kleuter die zijn knuffel kwijt is. Nee, er is ingebroken! Of toch niet?
Suus (34) hoort ze wel fluisteren op het schoolplein. Of als ze binnenkomt op een kinderfeest. Want hoe goed ze het ook voorheeft met haar collega-ouders, die lijken haar adviezen niet op prijs te stellen.
Heather (33) is redacteur bij Kek Mama en moeder van een zoontje (4,5) en dochter (1,5). Haar columns zijn een mix van herkenbare momenten, hilarische situaties en kleine overwinningen in het moederschap.
Slaap jij al jaren met lucide dromen over een volledige nacht doorslapen? Dan zou het zomaar eens kunnen dat jouw kinderen tot een van de sterrenbeelden behoren die bekendstaan als de slechtste slapers.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (3) en baby (10 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over: de eerste wendag op de basisschool.
Voor de open boeken en roddeltantes die privézaken met de hele stad delen is er niet veel verandert het afgelopen decennia. Hun stories lagen altijd al op straat. Alleen op zakelijk vlak was dat heel lang not done. Daar was de regel in het bijzijn van de baas: praat alleen over je werk en houd […]
