Beeld: Canva
Voor de open boeken en roddeltantes die privézaken met de hele stad delen is er niet veel verandert het afgelopen decennia. Hun stories lagen altijd al op straat. Alleen op zakelijk vlak was dat heel lang not done. Daar was de regel in het bijzijn van de baas: praat alleen over je werk en houd privé privé. En toch zie je steeds vaker posts op LinkedIn voorbijkomen die verre van zakelijk zijn.
Berber, een moeder én professional, ziet steeds vaker zeer persoonlijke verhalen over privézaken voorbijkomen op LinkedIn. En dat bevalt haar niet. “Voorheen gebruikten mensen LinkedIn alleen als digitale Rolodex en om professionele inzichten te delen en carrièremogelijkheden te ontdekken. Tegenwoordig lijkt het steeds meer een podium voor persoonlijke verhalen”, zegt ze.
“Ik stoor me aan het gedrag van mijn collega Marit. Ik vind het delen van persoonlijke familieverhalen op een platform als LinkedIn niet oke. Al helemaal niet als het ook nog eens over haar dochter gaat, die notabene dit jaar zelf als zzp-er is gestart.”
Zo merkt Berber op dat haar collega Marit vaak persoonlijke posts deelt over haar dochter. “Of het nu gaat om de communicatieproblemen thuis of gênante vondsten zoals energiedrankblikjes onder het bed, alles verschijnt op LinkedIn. En dat met meer dan 500 volgers.”
Veel ouders denken niet na over hoe hun online gedrag hun kinderen beïnvloedt. Kinderen hebben vaak geen inspraak in wat er gedeeld wordt. Toch kan een simpele post hen jarenlang achtervolgen. Een gênante anekdote die nu leuk lijkt, kan later schadelijk zijn. Denk aan situaties waarin een kind solliciteert en een toekomstige werkgever de oude posts van de ouder tegenkomt.
Veel ouders delen ook niet alleen om te inspireren, ze delen vaker ook om erkenning te krijgen. Een post met veel likes voelt als een digitale schouderklop. Maar tegen welke prijs?
Berber vraagt zich af: “Is het echt openheid of gewoon de behoefte om te delen? Open zijn is prima, alleen kwetsbare verhalen over je kinderen horen daar niet altijd bij.” Berber is ervan overtuigd dat persoonlijke familieverhalen niet thuishoren op platforms zoals LinkedIn. Hoe trek jij de grens? Hier zijn enkele richtlijnen:
Berber voelt de behoefte om haar collega aan te spreken, maar twijfelt. “Is het mijn plek? En hoe kan ik dat tactvol aanpakken zonder de werkrelatie te beschadigen?”
Het delen van persoonlijke verhalen over je kinderen op een platform zoals LinkedIn kan grote gevolgen hebben, zowel nu als in de toekomst. Het is belangrijk om bewust om te gaan met wat je online zet. Berber weet zeker dat ze dit nooit op deze manier zou doen. “Hopelijk kan ik mijn collega tactvol aanspreken om haar bewust te maken van de impact van haar posts.”
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Yolanthe Cabau is niet alleen een succesvolle actrice, presentatrice én Kek Mama columnist, maar vooral een liefdevolle moeder. Haar zoontje Xess Xava, die ze samen met ex-man Wesley Sneijder heeft, is haar grote trots. Maar zoals dat tegenwoordig helaas vaker gaat op sociale media, krijgt ook hij te maken met ongevraagde meningen en ongepaste opmerkingen.
Soms doe je als ouders iets waar je later spijt van hebt. Of waar je je enigszins voor schaamt. Zo ook Dilara, die door een actie niet bepaald meer goed bekend staat op de school van haar dochters.
Je kent het wel: je doet even snel een boodschap en tegen de tijd dat je thuiskomt, is er een klein drama ontstaan. Maar dit keer geen omgekieperd pak melk of een kleuter die zijn knuffel kwijt is. Nee, er is ingebroken! Of toch niet?
Als de school belt flitsen er tachtig scenario’s door je hoofd, geen van alle goede. Gelukkig is er niet altijd sprake van rampspoed. Zoals bij Mieke (39), moeder van Merel (15) en Xavi (3).
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (3) en baby (10 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over: de eerste wendag op de basisschool.
Patrick (53) is schrijver van romans en freelance tv-redacteur. Hij woonde over de hele wereld en heeft vijf kinderen. Voor zijn column put hij uit een oneindige bron van even herkenbare als opmerkelijke verhalen over het vaderschap.