Dat het ouderschap uitdagend is hoeven we je niet te vertellen. Er is geen handboek en er is geen one size fits all. Logisch dus dat je soms met vragen en dilemma’s zit. Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van onze lezers. Deze week: Jessie (28) weet niet wat ze moet doen nu er een man is aangenomen bij de kinderopvang van haar dochter.
Jessie (28): “De kinderopvang waar mijn 3-jarige dochter heengaat, kampt al een hele tijd met personeelstekort. Heel vervelend, want daardoor zijn er al meerdere keren dagen uitgevallen. Dan kregen we ’s ochtends vroeg het bericht dat er door ziekmeldingen onvoldoende medewerkers waren en ons kind die dag niet naar de opvang kon. Erg stressvol, want zie zo lastminute nog maar iets met je werk te regelen. Ook zijn er regelmatig invallers. Vaak hele lieve vrouwen, maar toch is het niet fijn, want mijn dochter moet altijd ontzettend wennen aan nieuwe gezichten. Afscheid nemen gaat altijd goed bij haar vaste juffen, maar als er een invaller is, huilt ze tranen met tuiten.
De opvang heeft al die tijd vacatures uitstaan om nieuw personeel te werven. Natuurlijk hoopten we dat er snel nieuwe, vaste gezichten zouden worden aangenomen, zodat uitval minder vaak voorkomt. Vorige week kregen we het bericht dat er maar liefst drie nieuwe mensen bij komen, waarvan er twee op de groep van mijn dochter komen te staan. Hartstikke fijn natuurlijk, alleen schrok ik behoorlijk toen ik las dat een van hen een man is.
Ik probeerde het nare gevoel direct los te laten. Ik vond het eigenlijk niet kunnen, een slecht gevoel bij iemand hebben puur en alleen omdat het een man is. Toch bleef het. Ik lag er zelfs ’s nachts over te malen. Ik moest denken aan het nieuwsbericht van jaren geleden over de man die op een kinderdagverblijf in Amsterdam schuldig werd bevonden aan kindermisbruik. Ik begon te Googelen en las al snel ieder misselijkmakend detail over die zaak. Mijn maag draaide ervan om. Daarna las ik ook een artikel over de maatregelen die op alle kinderdagverblijven zijn ingevoerd sinds dat aan het licht kwam. Artikel na artikel las ik over het vier-ogen-beleid en hoe dat moet voorkomen dat medewerkers alleen zijn met een kind. Het stelde me enigszins gerust.
Toen ik mijn zorgen uitte bij mijn vriend had ik direct ruzie. “Is dat jouw beeld van mannen? Niet alle mannen zijn viespeuken! Ik ben toch ook niet zo? Vertrouw je mij ook niet met onze dochter?” Hij vatte het niet bepaald goed op. Hij maakt zich dan ook nergens zorgen om. Hij vertrouwt op alle regels en protocollen en ziet niet in waarom de kans op misstanden groter is bij een mannelijke medewerker dan bij een vrouw. Ondertussen zit het mij nog steeds niet lekker. Ik heb zelfs al naar andere opvanglocaties gekeken, maar ik weet zeker dat ik een switch er bij mijn vriend niet doorheen krijg. Wat zouden jullie doen?”
Meepraten? Dat kan via onze Facebookpagina!
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Daniel (38) dacht dat hij het allemaal voor elkaar had: een lieve vrouw, een zoontje van vier en pas een tweede kindje erbij. Maar waar het gezin op het eerste gezicht compleet leek, begon het van binnen langzaam uit elkaar te vallen.
Iedereen kent er wel een: een verwend kind. En niemand van ons vindt verwende kinderen leuk, toch? We willen dus ook zeker niet dat ónze kinderen ineens verwend gedrag gaan vertonen.
Iedere zwangere vrouw droomt van haar perfecte babyshower: een feest vol liefde, verrassingen en alle aandacht voor haar en de baby. Maar wat als je die bijzondere dag ineens moet delen?
Het kabinet presenteert de voorjaarsnota met maatregelen die de portemonnee van veel Nederlanders raken. Belastingverhogingen en een verlaging van het kindgebonden budget staan centraal in de plannen om de begroting sluitend te krijgen.
Drie zussen, tegelijkertijd zwanger, hoe groot is die kans? Niet groot, maar het overkwam Melinde en haar zussen toch. ‘Ultiem geluk.’
Groep 8 kamp. Voor veel kinderen het hoogtepunt van hun basisschooltijd, maar voor Mariska en haar dochter was het iets waar ze enorm tegenop zagen. Haar dochter mocht namelijk geen contact hebben met het thuisfront.