Beeld: Pexels
Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van onze lezers. Deze week vraagt Sophia (30) zich af: hoe maak ik mijn schoonmoeder bewust dat mijn dochters twee verschillende kinderen zijn en niet van dezelfde cadeautjes houden?
Sophia (30) is verloofd met Loek (36) en moeder van dochters Reva (6) en Soleil (5).
Sophia: “Ik weet het, een schoonmoeder die gek is op haar kleinkinderen is een zegen. En geloof me, ik waardeer haar liefde echt. Maar er is één ding waar ik maar niet overheen kom: ze koopt álles dubbel voor mijn meiden. Niet gewoon een keer dezelfde pyjama’s of knuffels, nee, echt alles. Van identieke jurkjes tot dezelfde poppen, precies hetzelfde kleurboek en zelfs dezelfde kersttruien. En dat vind ik eigenlijk best lastig.
‘Maar dat is toch schattig?’ zou je misschien denken. Ja, dat is precies wat iedereen zegt. ‘Ah, hoe leuk! Matchende outfits, hoe schattig is dat!’ Maar ik zie het anders. Mijn dochters zijn namelijk totaal verschillend. Reva is een wildebras die het liefst de hele dag in de zandbak speelt en met haar knuffeltijger sleept. Soleil houdt juist van knutselen, poppen aankleden en – jawel – glitterjurken. Twee totaal eigen persoontjes, met hun eigen smaak en interesses. En hoe meer ik mijn schoonmoeder probeer uit te leggen dat ze geen kloontjes zijn, hoe meer ik het gevoel krijg dat ze het gewoon niet ziet.
Het begon nog redelijk onschuldig met dezelfde pyjama’s en puzzels. Maar inmiddels gaat het verder. Toen Soleil laatst een knalroze step met regenboogjes kreeg, werd niet veel later Reva óók verrast met hetzelfde zoete speelgoed. Terwijl Reva helemaal niet van van deze schattigheid houdt! Toch stond er ineens nóg een roze regenboogstep in de gang. Reva keek me aan en zei droog: ‘Mama, ik vind deze lelijk.’ Tja. En wat doe je dan? Je kunt toch moeilijk tegen je schoonmoeder zeggen dat ze terug moet naar de winkel?
Natuurlijk bedoelt oma het goed. Ze wil gewoon voorkomen dat er ruzie ontstaat tussen de meiden. ‘Gelijke monniken, gelijke kappen’, zegt ze vaak. Maar in mijn hoofd klinkt het meer als: ‘We stoppen ze in precies dezelfde mal, want dat is lekker makkelijk.’ En tja, daar kan ik gewoon echt niet goed tegen. Ik wil dat mijn dochters leren dat ze zichzelf mogen zijn. Dat Reva met haar stoere groene broek net zo prachtig is als Soleil in haar glitterjurk. En dat hun verschillen juist iets zijn om trots op te zijn.
Toch wil ik ook niet ondankbaar of zeikerig overkomen. Mijn schoonmoeder doet haar best en ik weet zeker dat ze haar kleindochters dolgelukkig wil maken. Maar hoe vertel ik haar dat ze misschien beter naar de meiden zelf kan kijken in plaats van áltijd alles dubbel te kopen? Of maak ik er een groter ding van dan nodig is?”
Meepraten? Dat kan via onze Facebookpagina!
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Je kent het wel: je doet even snel een boodschap en tegen de tijd dat je thuiskomt, is er een klein drama ontstaan. Maar dit keer geen omgekieperd pak melk of een kleuter die zijn knuffel kwijt is. Nee, er is ingebroken! Of toch niet?
Suus (34) hoort ze wel fluisteren op het schoolplein. Of als ze binnenkomt op een kinderfeest. Want hoe goed ze het ook voorheeft met haar collega-ouders, die lijken haar adviezen niet op prijs te stellen.
Heather (33) is redacteur bij Kek Mama en moeder van een zoontje (4,5) en dochter (1,5). Haar columns zijn een mix van herkenbare momenten, hilarische situaties en kleine overwinningen in het moederschap.
Slaap jij al jaren met lucide dromen over een volledige nacht doorslapen? Dan zou het zomaar eens kunnen dat jouw kinderen tot een van de sterrenbeelden behoren die bekendstaan als de slechtste slapers.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (3) en baby (10 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over: de eerste wendag op de basisschool.
Voor de open boeken en roddeltantes die privézaken met de hele stad delen is er niet veel verandert het afgelopen decennia. Hun stories lagen altijd al op straat. Alleen op zakelijk vlak was dat heel lang not done. Daar was de regel in het bijzijn van de baas: praat alleen over je werk en houd […]
