Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van onze lezers. Deze week vraagt Manouk (30) zich af: hoe maak ik mijn partner bewust dat hij te veel gebruik maakt van zijn telefoon in het bijzijn van ons kind?
Lees verder onder de advertentie
Manouk (30) is verloofd met Niels (32) en moeder van zoon Revi (3)
Manouk: “‘Kun je je telefoon nou even wegleggen?’ De woorden vliegen eruit voordat ik ze kan tegenhouden. Mijn partner kijkt op van zijn scherm met een blik die alles zegt: ‘Serieus?’ Ja, serieus. Want ik erger me groen en geel aan dat ding.
Lees verder onder de advertentie
Scrollend in de speeltuin
We zitten aan de eettafel, druk in de weer met het smeren van de boterhammen met pindakaas. In plaats van te lachen om de smeerboel die onze peuter creëert, zit mijn man in een soort trance te scrollen. De eettafel is niet de enige plek waar hij druk is met zijn telefoon, ook in de speeltuin staat hij vaak genoeg te appen of TikTok-filmpjes te kijken terwijl onze zoon zijn handje naar hem uitsteekt. De eerste paar keren hield ik me nog in. ‘Ach, één keer maakt niet uit’, dacht ik. ‘Misschien heeft hij gewoon een drukke dag.’ Maar inmiddels is het standaard. En eerlijk? Het breekt mijn hart om Revi zo met zijn vader te zien.
Het irritante is dat ik me er zelf zo van bewust ben. Ik probeer echt op te letten: als mijn zoon in de buurt is, leg ik mijn telefoon weg. Ik wil dat hij ziet dat ik écht aanwezig ben en dat ik aandacht voor hem heb. Maar zodra ik dan om me heen kijk, zie ik mijn vriend weer in zijn telefoon gedoken. Het voelt gewoon niet eerlijk, tegenover mij, maar al helemaal tegenover ons zoontje. Ik vraag me constant af: ‘Waarom doe ik al die moeite en lijkt het hem niks te interesseren?’
Lees verder onder de advertentie
Stom excuus
Laatst hadden we het erover. We zaten op de bank en hij had net voor de zoveelste keer zijn telefoon weggeklikt toen ik een priemende blik zijn kant op wierp. Ik probeerde rustig te blijven en vroeg hem hoe hij dat ziet: tijd doorbrengen met onze zoon én op je telefoon scrollen. Hij haalde zijn schouders op. ‘Iedereen zit tegenwoordig toch op z’n telefoon?’ was zijn nonchalante antwoord. Alsof dat een excuus is.
De volgende dag besloot ik eens een experiment te doen. Tijdens het avondeten pakte ik mijn telefoon erbij, net zo fanatiek als hij altijd doet. Met één oog op het scherm en het andere op onze zoon, scrollend door Instagram. Hij keek me verbaasd aan. ‘Wat ben je druk, joh’, zei hij. Toen dacht ik: ‘Ha! Je hebt het eindelijk door!’
Lees verder onder de advertentie
Maar helaas, het was van korte duur. Want na een halfslachtige opmerking over ‘gezelligheid aan tafel’ pakte hij zijn eigen telefoon er weer bij alsof het hele gesprek zojuist niet had plaatsgevonden. En ik? Ik zat weer in een spagaat. Want ik wil de sfeer niet verpesten, en ook geen moeder zijn die constant loopt te zeuren.
Wat moet ik doen?
Dus nu twijfel ik. Laat ik het los en hoop ik dat hij vanzelf eens inziet wat het met onze zoon doet? Of blijf ik pushen en riskeren dat ik een zeur ben in zijn ogen? Het voelt als een eindeloze strijd en ondertussen blijft dat scherm zijn aandacht opslokken. Eeuwig zonde, als je het mij vraagt.”
Je kent het wel: je doet even snel een boodschap en tegen de tijd dat je thuiskomt, is er een klein drama ontstaan. Maar dit keer geen omgekieperd pak melk of een kleuter die zijn knuffel kwijt is. Nee, er is ingebroken! Of toch niet?
Suus (34) hoort ze wel fluisteren op het schoolplein. Of als ze binnenkomt op een kinderfeest. Want hoe goed ze het ook voorheeft met haar collega-ouders, die lijken haar adviezen niet op prijs te stellen.
Heather (33) is redacteur bij Kek Mama en moeder van een zoontje (4,5) en dochter (1,5). Haar columns zijn een mix van herkenbare momenten, hilarische situaties en kleine overwinningen in het moederschap.
Slaap jij al jaren met lucide dromen over een volledige nacht doorslapen? Dan zou het zomaar eens kunnen dat jouw kinderen tot een van de sterrenbeelden behoren die bekendstaan als de slechtste slapers.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (3) en baby (10 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over: de eerste wendag op de basisschool.
Voor de open boeken en roddeltantes die privézaken met de hele stad delen is er niet veel verandert het afgelopen decennia. Hun stories lagen altijd al op straat. Alleen op zakelijk vlak was dat heel lang not done. Daar was de regel in het bijzijn van de baas: praat alleen over je werk en houd […]