Dat het ouderschap uitdagend is hoeven we je niet te vertellen. Er is geen handboek en er is geen one size fits all. Logisch dus dat je soms met vragen en dilemma’s zit. Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van onze lezers. Deze week: Marije (27) en haar vriend zijn het niet eens over de duur van zijn verlof.
Lees verder onder de advertentie
Marije (27): “Ik ben op dit moment zwanger van mijn eerste kindje. Vorige week hebben we bij de 20-wekenecho te horen gekregen dat alles nog steeds hartstikke goed gaat met de baby. Mijn vriend en ik zijn door het dolle heen en kunnen niet wachten om ons zoontje te ontmoeten. Er is alleen nog één probleem: mijn vriend en ik blijven steeds ruzie maken over zijn verlof.
Lees verder onder de advertentie
Zwangerschapsverlof
Ik heb inmiddels uitgebreid met mijn werkgever besproken hoe ik mijn zwangerschapsverlof voor me zie. Als alles goed gaat, ga ik vier weken voor mijn uitgerekende datum met verlof. Zo heb ik nog twaalf weken verlof na de bevalling. Ik kies hiervoor omdat het me prettig lijkt om zoveel mogelijk verlofuren in te zetten als de baby er is. Twaalf weken om te wennen aan het ouderschap, ons nieuwe leven en natuurlijk om lichamelijk te herstellen: het lijkt me eerlijk gezegd best kort.
Lees verder onder de advertentie
Vaderschapsverlof
Mijn vriend heeft recht op zes weken verlof. Eén week geboorteverlof en vijf weken aanvullend geboorteverlof. Al die tijd ging ik ervanuit dat hij hier gebruik van zou maken. Ik schrok dan ook behoorlijk toen hij me liet weten dat hij van plan is niet langer dan twee weken vrij te nemen. Zijn redenen hiervoor? Hij vindt zes weken ‘onnodig lang’. Hij is nog nooit langer dan twee weken vrij geweest en dat vindt hij dan ook meer dan genoeg. Hij heeft een groot verantwoordelijkheidsgevoel richting zijn werkgever en vindt het vervelend om langer weg te zijn.
Lees verder onder de advertentie
Lichamelijk herstel
Ik heb mijn vriend heel duidelijk laten weten dat ik graag wil dat hij de volledige zes weken verlof opneemt. Het is ons eerste kind, er gaat een heleboel op ons afkomen en daar heb ik hem bij nodig. Ik wil er niet na twee weken al alleen voor komen te staan. Helaas kan mijn vriend behoorlijk standvastig zijn. Als hij eenmaal heeft besloten dat hij zes weken verlof onzin vindt, laat hij dat niet zomaar los. “Lichamelijk herstel na een bevalling duurt minimaal zes weken”, gooide ik hem al voor de voeten. “En wat als de bevalling heel heftig verloopt en ik veel zorg nodig zal hebben? Of na twee weken lichamelijk nog niet veel kan?” Goed, in dat uiterste geval zal hij wel overwegen om langer verlof te nemen, maar zolang de bevalling gewoon volgens het boekje verloopt, ziet hij niet in waarom dat nodig is.
Lees verder onder de advertentie
Dilemma
Ik word er behoorlijk verdrietig van. Onrustig ook, want als ik nu aan die periode denk waarin hij na twee weken alweer aan het werk wil gaan, maak ik me best zorgen. Kan ik dat wel aan? Ik heb geen idee wat er allemaal op me af gaat komen. Hoe zorg ik ervoor dat mijn vriend toch zes weken verlof opneemt? Tot nu toe heeft geen enkel argument geholpen.”
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.