Dilemma: ‘Mijn man vergeet cruciale dingen in de opvoeding van onze peuter’
Beeld: Pexels
Er is geen handboek voor de opvoeding van je baby, peuter of puber. Logisch dus dat je soms met vragen en dilemma’s zit. Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van onze lezers. Deze week: Wies (31) vraagt zich af hoe zij moet omgaan met de laksheid van haar man.
Wies (31) en Bart (30) zijn getrouwd, wonen in het oosten van het land en zijn ouders van dochter Scottie (3).
Wies: “Mijn man is een schat, echt waar, maar soms vraag ik me af of hij en ik wel op dezelfde planeet leven als het gaat om de opvoeding van onze dochter. Neem nou vorige week. Ik was een avondje weg met een vriendin, omdat ik het gewoonweg even nodig had. Je weet wel: even opladen en geen peuterdrama. Ik weet van mijzelf dat ik graag de touwtjes in handen houd en dat ik het lastig vind om het moederschap even los te laten, al is dat maar voor één avondje. Maar goed, prettig vind ik het zeker niet.
Op een presenteerblaadje
Toch weet ik ook dat ik mijn man de opvoeding van onze peuter moet laten ontdekken. Ik kan het alleen niet laten om vlak voor vertrek het een en ander voor te bereiden, gewoon voor de zekerheid. Avondeten in de koelkast, pyjama op de stoel, tandenborstel klaargelegd. Zo’n beetje alles op een presenteerblaadje.
Na een gezellige avond kom ik thuis, klaar om mijn slapende meisje nog een kus te geven. Althans, dat denk ik. Want zodra ik zachtjes de woonkamer in loop, zit ze gewoon nog op de bank. En nee, niet eens in haar pyjama. ‘Hoe was je avond?’ vraagt manlief, alsof het heel normaal is dat ze nog wakker is om half tien. ‘Leuk, maar waarom slaapt Scottie nog niet?’ vraag ik zo kalm mogelijk. ‘Ze wil nog even een filmpje kijken’, zegt hij nonchalant. Zucht.
Lees ook: Patricia: ‘Bij elkaar blijven voor de kids is in mijn ogen de domste keuze die je kunt maken’
Koek als avondeten
Een paar seconden later spot ik de halve koek in haar hand. Dus ik vraag: ‘Heeft ze haar tanden gepoetst?’ Zijn ogen worden groot. ‘Tandenpoetsen! O ja, dat moet natuurlijk ook nog.’ Ehm.. ja, dat moet inderdaad. Hoe vergeet hij zoiets cruciaals? Ik houd mijn hart vast als ik vraag naar het avondeten, terwijl ik ondertussen een kijkje neem in de koelkast. ‘Ze had geen zin om te eten’, roept mijn man vanuit de woonkamer. ‘Dus ik heb haar een koek gegeven.’ Ik laat mijn hoofd met een zucht zakken. Hier was ik al bang voor. Ik snap oprecht niet waarom hij deze keuzes maakt. We hebben het hier niet over een optioneel iets zoals, knuffels verzamelen voor het slapen. Dit gaat om het avondeten, tandenpoetsen, naar bed brengen. En dat is niet de eerste keer dat dit gebeurt. En maar vragen waarom ik altijd alles wil controleren..
Overdrijf ik?
En nee, het is echt niet zo dat hij haar niet wil verzorgen. Hij is echt een geweldige vader en doet heus zijn best, maar het zijn die kleine, maar oh zo belangrijke dingen die hij steeds vergeet of achterwegen laat. En dat irriteert me mateloos.
Moet ik hem nou echt steeds herinneren aan wat essentieel is in de opvoeding voor onze peuter of maak ik het allemaal veel te groot in mijn hoofd? Herkennen jullie dit of ben ik gewoon aan het overdrijven? Hoe pakken jullie dit aan?
Meepraten? Dat kan via onze Facebookpagina!
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
