Beeld: Canva
Maike zit in een spagaat. Haar 13-jarige puber Jennifer wil écht niet meer naar oma en opa. En eerlijk? Maike snapt haar volkomen. Haar vader, Roel, is een enorme hork. Of zeg maar gerust: een zeikerd. En oma haalt haar dochter elke keer dat ze komt omlaag.
Maike: “Jennifer hoeft maar een minuut binnen te zijn of hij begint al met de gebruikelijke vragen: school, sport, vrienden. En als Jennifer dan wat vertelt, volgt er standaard een preek. Mijn vader Roel komt altijd met verhalen uit zijn jeugd, waarin hij natuurlijk het slimste jongetje van de klas was. Niet voor niets werd hij een succesvolle ondernemer. Voor hem is een 6 een 3 en een 7 een onvoldoende. Nooit dat hij eens probeert af te stemmen op haar frequentie. Misschien is hij er te oud voor? Gelul natuurlijk, hij is altijd al zo geweest. In mijn studietijd was het niet anders.
En dan oma Janke. Lieve oma, echt wel, maar OMG wat kan die zeuren. Over niks. Ik die Jennifer dan mentaal afhaken. En wat mag ik daarna aanhoren? Dat Jennifer niet gezellig is. En dat eeuwige cliché: ‘Ze zit te veel op haar mobiel.’ Als Janke echt op dreef is, zegt ze het niet eens tegen me aan de telefoon, maar rechtstreeks tegen Jennifer: ‘Ben je aangekomen? Moet je daar niet een beetje op letten? Sport je wel genoeg? Eet je wel gezond?’ Ja, en dan is de motivatie voor een volgend bezoek natuurlijk 0.
Met mijn overleden schoonmoeder, oma Gerda, was het nóg erger. Gerda nam geen blad voor de mond en vergeleek Jennifer zonder schaamte met haar top 3 kleinkinderen. Jennifer werd steevast naar beneden gehaald en vergeleken. Het werd zo gênant dat ik vlak voor Gerda’s overlijden ingreep.
Nadat Jennifer huilend naar de auto was gelopen – omdat mijn schoonmoeder iets zei over Jennifers kledingstijl – bereikte oma Gerda ook de grens bij mij. Jennifer hoefde van mij ‘voorlopig’ niet meer naar oma. Die ouwe taart had het echt te bont gemaakt. Twee maanden later was oma Gerda er niet meer. Had ik spijt? Nee, eigenlijk niet. En Jennifer? Die heeft er ook geen traan om gelaten.
Moet ik haar blijven dwingen om te gaan, of moet ik haar zelf laten beslissen? Ik vind het lastig, want we het blijft haar oma.”
Het contact tussen jongeren en hun grootouders is de afgelopen jaren flink veranderd. Waar pubers vroeger standaard op zondag bij oma aan de keukentafel zaten met thee en een plak cake, gaat het nu vaker via WhatsApp of een snel videogesprek. Gezinnen wonen steeds vaker verspreid, waardoor spontane bezoekjes minder vanzelfsprekend zijn. En laten we eerlijk zijn: die generatiekloof is er ook niet kleiner op geworden. Terwijl opa en oma nog een kaart op de bus doen voor je verjaardag, sturen hun kleinkinderen liever een spraakbericht of een foto via de app.
Toch blijven grootouders een belangrijke rol spelen. Sommigen staan nog volop in het leven en zijn druk met reizen, sporten en sociale clubjes. Anderen zijn juist een rots in de branding, bijvoorbeeld als oppasopa of -oma. Hoe dan ook: of het nu digitaal of fysiek is, de band tussen grootouders en kleinkinderen blijft waardevol – en niets kan dat vervangen.
Maike vraagt zich af: moet Jennifer zich over haar ergernissen heen zetten? Of moet oma Janke zich aanpassen en beter afstemmen? Of moet Maike zelf het gesprek aangaan? De sleutel ligt bij allebei. En er zijn een paar tips om de dames weer een beetje nader tot elkaar te brengen:
Blijft het daarna nog steeds stroef gaan, tja, iedereen kan het beste doen waar hij of zij zich prettig bij voelt. Het is familie en toch kan het soms gezonder zijn om elkaar los te laten.
Onderzoek liet onlangs zien dat oma en opa zijn schrikbarend duur is. Hier lees je waarom.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Yolanthe Cabau is niet alleen een succesvolle actrice, presentatrice én Kek Mama columnist, maar vooral een liefdevolle moeder. Haar zoontje Xess Xava, die ze samen met ex-man Wesley Sneijder heeft, is haar grote trots. Maar zoals dat tegenwoordig helaas vaker gaat op sociale media, krijgt ook hij te maken met ongevraagde meningen en ongepaste opmerkingen.
Soms doe je als ouders iets waar je later spijt van hebt. Of waar je je enigszins voor schaamt. Zo ook Dilara, die door een actie niet bepaald meer goed bekend staat op de school van haar dochters.
Je kent het wel: je doet even snel een boodschap en tegen de tijd dat je thuiskomt, is er een klein drama ontstaan. Maar dit keer geen omgekieperd pak melk of een kleuter die zijn knuffel kwijt is. Nee, er is ingebroken! Of toch niet?
Als de school belt flitsen er tachtig scenario’s door je hoofd, geen van alle goede. Gelukkig is er niet altijd sprake van rampspoed. Zoals bij Mieke (39), moeder van Merel (15) en Xavi (3).
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (3) en baby (10 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over: de eerste wendag op de basisschool.
Suus (34) hoort ze wel fluisteren op het schoolplein. Of als ze binnenkomt op een kinderfeest. Want hoe goed ze het ook voorheeft met haar collega-ouders, die lijken haar adviezen niet op prijs te stellen.