In een opwelling besloot Marije iets te doen wat eigenlijk echt niet kon: de unibrow van haar vier maanden oude baby verwijderen.
Lees verder onder de advertentie
Marije, alleenstaande moeder van Rosie (1): “Ik weet dat je dit bij een baby niet mag doen. Echt. En toch heb ik het gedaan. Toen mijn dochter vier maanden oud was, heb ik haar unibrow weggehaald.
Lees verder onder de advertentie
Volle wenkbrauwen
Mijn dochter is prachtig. Grote, bruine ogen waar je in verdrinkt, een bos zwart haar waar menig vrouw jaloers op zou zijn en… volle wenkbrauwen die in het midden nét iets te veel van elkaar houden. Zo gemeen als het klinkt, ik vond het gewoon niet mooi. Het was alles wat ik zag als ik naar haar keek.
Lees verder onder de advertentie
Toen ik een fotoshoot plande om haar babyglorie vast te leggen, begon het te knagen. Want die foto’s zijn voor altijd. Ik weet dat het belachelijk is, maar ik zat er tóch mee in mijn maag.
De avond voor de shoot, terwijl ze vredig lag te slapen, stond ik met een pincet in mijn hand boven haar wieg. Ik voelde me een monster. In mijn hoofd hoorde ik haar al krijsen. Dit ging hem niet worden.
Lees verder onder de advertentie
Ik ging over op een scheermesje. Heel voorzichtig, met chirurgische precisie, haalde ik wat donshaartjes tussen haar wenkbrauwen weg. In tien seconden was het gebeurd en ze sliep door als een roosje.
De volgende ochtend keek ik naar haar en voelde ik me vreselijk. Niet omdat ze er anders uitzag (ze zag eruit als zichzelf, maar dan nét wat frisser), maar omdat ik haar had veranderd. Mijn perfecte baby, die helemaal prima was zoals ze was. Sindsdien heb ik het nooit meer gedaan. Ze heeft nog steeds aanwezige wenkbrauwen, maar nu ze groter is valt het wat minder op dan in de babytijd. Ze is wie ze is, en ze is prachtig.
Lees verder onder de advertentie
Toch weet ik zeker dat, als ze later die babyfoto’s terugziet, ze me dankbaar is. Althans, dat houd ik mezelf maar voor.
Ook Sandra heeft een geheim. Ze brak de pols van haar dochter en loog erover. Haar verhaal lees je hier.
We kennen allemaal wel een verhaal over een bizar betaalverzoek, toch? Dat is lachen, tot het je ineens zelf overkomt. Sonja kreeg een Tikkie van het vriendje van haar dochter.
In de podcast Geuze & Gorgels vertelt Monica Geuze dat ze de achternaam van haar dochter wil laten aanpassen. Zara-Lizzy gaat nu door het leven met de naam van haar vader, Veldwijk, en dat ziet haar moeder graag anders.
Kinderen verzinnen de gekste dingen om ergens onderuit te komen. Vaak met hele slechte smoezen die je zo doorziet, maar soms zijn ze slimmer dan je verwacht. Zo dacht Sylvia maandenlang dat haar dochter naar paardrijles ging, maar dat was helemaal niet zo.
We doen het allemaal weleens: uit automatisme roepen we “Goed gedaan!” als onze kinderen iets presteren. Volgens kinderpsycholoog Becky Kennedy zijn juist deze twee woorden – hoe goedbedoeld ook – niet altijd goed voor het zelfvertrouwen van je kind.
Slaap jij al jaren met lucide dromen over een volledige nacht doorslapen? Dan zou het zomaar eens kunnen dat jouw kinderen tot een van de sterrenbeelden behoren die bekendstaan als de slechtste slapers.