Dana (36), moeder van Emma (2,5) en Lucas (9 maanden), is vaak te moe om met Morris (39) te vrijen. Het is dan ook een uitputtend jaar geweest.
“Een weinig spetterend seksleven in een vaste relatie is niet iets waar je over opschept. Sterker nog: het is eerder een taboe om te vertellen dat je het als stel nog maar zelden doet. Om me heen hoor en lees ik veel schaamte over lage seksgemiddelden. Vooral moeders rekenen het zichzelf aan. Onzin, vind ik. Er is niks mis met ons. Een jong gezin is gewoon keihard werken. Dat kun je zien aan de ogen van een vrouw met kleine kinderen. Iedereen heeft diezelfde vermoeide, lamgeslagen blik. Zeker de eerste jaren sta je in de overlevingsstand. Seks heeft dan geen prioriteit.
Ik zeg eerlijk: Morris en ik zijn al blij als we eens in de zes weken halen. Na een dag rondsjouwen met een kind aan mijn lijf geplakt, ben ik ’s avonds doodmoe. Elke keer beloof ik Morris morgen beterschap, maar ook dan is er wel weer een reden om geen polonaise aan mijn lijf te willen. We hebben een baby van negen maanden en een peuter van tweeënhalf en helaas hebben wij kinderen gemaakt die niet lekker doorslapen.
Daarnaast werk ik 32 uur en ben ik druk als gezinsmanager en met vrienden en familie. Mijn hoofd is vaak een mistige wolk. Me helemaal ontspannen tijdens de seks lukt dan niet. Ik kan rustig midden in een vrijpartij bedenken wat we de volgende dag gaan eten of dat we de zolder nog leeg moeten halen voordat we een dakkapel kunnen plaatsen.
Morris en ik kennen elkaar al achttien jaar, waarvan we twaalf jaar samen zijn. In het begin was ons libido veel hoger. We waren stapelverliefd en dat uitte zich in de slaapkamer. We deden het twee à drie keer per week en genoten daar ook van. Maar het gebeurde nooit echt op mijn initiatief – of ik moest erg dronken zijn. In al mijn relaties volgde ik de man als het aankwam op seks.
Eigenlijk ben ik best preuts. Dat komt door mijn jeugd. Ik heb een moeder die naar eigen zeggen al dertig jaar geen tijd heeft voor seks. Ze lijkt daar een beetje frigide in. Aan de ene kant voedde ze me vrij en open op, met veel plastische kennis over het menselijk lichaam. Op mijn elfde wist ik al alles over ongesteld zijn en hoe ik kon voorkomen zwanger te worden. Ze leerde me hoe ik bij mannen mijn grenzen moest aangeven en altijd goed moest bepalen met wie ik wel of geen seks wilde hebben. Tegelijkertijd hoorde ik ook dat ik minstens zes maanden moest wachten voordat ik met een jongen het bed in dook. Mijn ouders zijn al veertig jaar samen en heel happy, maar volgens mijn moeder doen ze al dertig jaar niet meer aan seks. Ze vindt het blijkbaar maar niks.
Ik heb dat ooit eens besproken met een psycholoog, waar ik voor iets anders kwam. Door het negatieve label van mijn moeder heb ik zelf ook een schizofreen beeld van seks gekregen. Het lukt het me na al die jaren nog steeds niet hierover te praten met Morris. Spontaan roepen wat ik lekker vind of überhaupt dat ik er zin in heb: het blijft iets gênants voor mij. Terwijl andersom Morris juist makkelijk kletst over de daad. Hij is vrij grootgebracht en heeft geen enkele moeite fantasieën te delen en standjes of fijne plekjes te benoemen.
Morris moppert soms dat we het te weinig doen. Gelukkig snapt hij het ook als ik aangeef overdag op mijn tenen te lopen met twee kleintjes en wanneer ik ’s avonds gewoon instort. Het moederschap slokt me op. Vooral de laatste tijd zat ik tegen randje overspannenheid aan. Een zwangerschap, bevalling, baby, én twee keer van baan gewisseld in een jaar tijd is wat veel van het goede.
Dat snapt hij allemaal, maar laatst gaf hij aan echt mijn liefde en aandacht te missen. Het maakte hem onzeker dat ik hem nauwelijks nog aanraakte. Gewoon een spontane kus of knuffel. Een tik op zijn billen tijdens het koken. Even kroelen op de bank. Hij is een enorme knuffelkont. Ik vond dat heel naar om te horen. Ik ben stapelgek op hem en vind hem heel aantrekkelijk. Ik wil hem absoluut geen rotgevoel geven. We hebben nu die intieme momenten weer geïntroduceerd in ons dagelijks leven en dat helpt. Het zorgde gelijk al voor meer liefde en binding onderling.
Maar de zin in seks is er bij mij niet extreem door aangewakkerd. Vroeger boekten we nog weleens een dagje sauna of weekendje weg, maar nu hebben we al maanden geen echte qualitytime meer gehad en moeten we het hebben van gestolen uurtjes tussen slaapjes door. Ik vind het lastig om in de stemming te komen. Vroeger waren mijn borsten speeltjes, nu zijn het werktuigen. Ze voeden onze zoon. Daarnaast zijn mijn bevallingen heftig geweest en daardoor ben ik bang dat penetratie pijn doet. En ik heb ook moeite mijn hoofd leeg te maken en me te concentreren op wat ik doe – ik lig altijd met een half oor te luisteren of er geen kind wakker wordt.
Wat ook niet erg libidoverhogend is, is dat Lucas bij ons op de kamer slaapt. Ik houd mijn baby’s bewust tot hun eerste jaar bij me in de buurt, ook omdat ik langdurig borstvoeding geef. Maar daardoor is ons bed niet altijd beschikbaar voor actie. Ik vind het een beetje raar om te vrijen voor de ogen van de baby en wil hem ook niet wekken. We hebben nu bedacht dat we maar wat gaan klooien met handdoeken op de bank. Zo hebben we het de laatste keer gedaan en daar hebben we vreselijk om gelachen. De bedoeling was ook om het snel weer te herhalen. De wens was er bij ons allebei, maar we hebben het helaas toch nog niet waargemaakt. Dat is niet te wijten aan onwil, maar aan de drukte van alledag. Twee keer met je ogen knipperen en er is alweer een maand om.”
Wil je ook geïnterviewd worden voor deze rubriek? Mail naar redactie@kekmama.nl.
Dit artikel stond eerder in Kek Mama.
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Is jouw partner altijd degene die je verrast met een romantisch gebaar? Een onverwacht cadeautje, een avondje fancy uiteten of zelfs een ontbijtje op bed. Sommige mannen lijken gewoon geboren voor romantiek. En ja hoor, je sterrenbeeld speelt daar zeker een rol in.
Laurie (37) is orthopedagoog, opvoeddeskundige en moeder van zoons Dex (6) en Otis (2). Sinds dit jaar woont ze met haar gezin in Kaapstad. In haar column schrijft Laurie over haar ervaringen van het emigreren met twee jonge kinderen, het leven in Zuid-Afrika en de hoogtepunten en worstelingen van het ouderschap.
Soms staat het gewoon in de sterren geschreven: bepaalde moeders hebben een hart van goud, maar dat maakt ze soms ook net iets té lief. Ze willen alles en iedereen tevreden houden, maar vergeten daarbij zichzelf.
Denk je als moeder punten te scoren door je uit te sloven met de broodtrommel van je kind, word je op de vingers getikt door de juf. Het overkwam Cara. “Ik moet het van de juf gewoon bij een boterham met kaas houden.”
Denk je als moeder punten te scoren door je uit te sloven met de broodtrommel van je kind, word je op de vingers getikt door de juf. Het overkwam Cara. “Ik moet het van de juf gewoon bij een boterham met kaas houden.”
Amelia (30) is getrouwd met Liam (36), moeder van Mees (6) en Lucy (4). Ze vertelt over haar leven met twee jonge kinderen en hoe ze alles (meestal) draaiende houdt. Deze keer vertelt ze hoe ze zich tijdens haar zwangerschap allergisch voelde voor haar man.