Jessika*, 35 jaar jong en moeder van drie levendige kinderen, deelde ooit een leven vol passie en avontuur met haar liefdevolle man, Chris*. Hun relatie begon als vrienden met voordelen, zonder romantisch gedoe. Met een gemiddelde van vier keer per week seks leken Jessika en Chris de sleutel te hebben gevonden voor een bevredigend liefdesleven.
Lees verder onder de advertentie
“Ooit beleefden we spannende avonturen tussen de lakens en daarbuiten. Onze relatie begon zonder tierlantijnen, slechts vrienden met wat extra voordelen. We hadden gemiddeld vier keer per week seks. De gesprekken die we na de daad voerden, zorgden voor vlinders. We werden verliefd, gingen samenwonen en stapten in het huwelijksbootje. Ons leven veranderde drastisch, evenals ons seksleven. De vertrouwensband die we opbouwden, zorgde ervoor dat we onze fantasieën durfden te delen en te verkennen.
Lees verder onder de advertentie
Demotiverende diagnose
Van speeltjes, tot BDSM en kinky feestjes: niets was ons te gek. Zelfs na de komst van ons eerste kindje (10) slaagden Chris en ik erin de vlam te laten branden door het blijven verkennen van nieuwe, ondeugende horizonten. Maar met de geboorte van de tweeling (7) veranderde alles abrupt. Na de bevalling kampte ik voortdurend met blaasontstekingen. Na anderhalf jaar werd duidelijk dat dit een chronische blaasontsteking was. Deze diagnose wierp niet alleen een schaduw over mijn dagelijks leven, maar had ook invloed op ons seksleven.
Lees verder onder de advertentie
Brandende vraag
Van wekelijkse hoogtepunten naar maandelijkse en zelfs kwartaalrituelen. Ik voelde me beperkt en verloor mijn seksdrive. Chris, mijn geweldige steun en toeverlaat, stond altijd aan mijn zijde en verzekerde me dat hij geen seks nodig had, zolang ik me maar goed voelde. Maar in mijn hoofd rees de vraag: hield hij een verborgen fantasie voor me achter?
“Van nature ben ik niet dominant, en de angst om mijn man pijn te doen zat toch wel in mijn achterhoofd.”
Lees verder onder de advertentie
Na een jaar van voorzichtige pogingen onthulde Chris zijn diepste verlangen: pegging. Opgelucht dat hij dit eindelijk met me deelde, besloten we het avontuur aan te gaan. Na de nodige research en een aangeschafte voorbinddildo kwam de avond van de waarheid. De kinderen logeerden bij opa en oma, en wij draaiden de rollen om. Ik moet toegeven: ik was bloednerveus. Van nature ben ik niet dominant, en de angst om mijn man pijn te doen zat toch wel in mijn achterhoofd.
Maar er gebeurde iets bijzonders die avond. Chris genoot ervan, en dat opende mijn ogen. Zijn genot werd mijn genot. Het was een openbaring: we konden plezier hebben zonder dat ik pijn leed of ongemak ervaarde. Ook werd ik een stuk zekerder en durfde ik steeds meer de touwtjes in handen te nemen. Sinds die eerste keer begeven we ons weer wekelijks tussen de lakens en experimenteren we er weer op los.
Lees verder onder de advertentie
Nieuwe hoogten
Al hebben we inmiddels wel een ritueel. Ik ben zijn ‘dom’, hij is mijn ‘sub’. Hij wacht op me in bed, enkel gehuld in een leren string. Ik loop op mijn beurt naar binnen in mijn leren catsuit en beveel hem mij te plezieren (dat penetratie niet meer lukt, wil niet zeggen dat ik niet graag tot een hoogtepunt kom). Pas wanneer ik tevreden ben, en hier gaan heel wat zweepslagen aan vooraf, komt ons nieuwe favoriete speeltje erbij kijken.
Lees verder onder de advertentie
Wie had ooit gedacht dat een chronische blaasontsteking ons seksleven naar nieuwe hoogten zou brengen?”
Wil je ook geïnterviewd worden voor deze rubriek? Mail naar redactie@kekmama.nl.
In de glossy Kek Mama lees je de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts €29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Kinderen verzinnen de gekste dingen om ergens onderuit te komen. Vaak met hele slechte smoezen die je zo doorziet, maar soms zijn ze slimmer dan je verwacht. Zo dacht Sylvia maandenlang dat haar dochter naar paardrijles ging, maar dat was helemaal niet zo.
We kennen allemaal wel een verhaal over een bizar betaalverzoek, toch? Dat is lachen, tot het je ineens zelf overkomt. Sonja kreeg een Tikkie van het vriendje van haar dochter.
We doen het allemaal weleens: uit automatisme roepen we “Goed gedaan!” als onze kinderen iets presteren. Volgens kinderpsycholoog Becky Kennedy zijn juist deze twee woorden – hoe goedbedoeld ook – niet altijd goed voor het zelfvertrouwen van je kind.
In de podcast Geuze & Gorgels vertelt Monica Geuze dat ze de achternaam van haar dochter wil laten aanpassen. Zara-Lizzy gaat nu door het leven met de naam van haar vader, Veldwijk, en dat ziet haar moeder graag anders.
Als ouder wil je natuurlijk niets liever dan je kleintje na het zwemmen lekker warm inpakken met een zachte handdoek. Maar wist je dat de manier waarop je die handdoek omdoet, een groot verschil kan maken voor de veiligheid van je kind? Zweminstructrice en waterveiligheidsadvocate Nikki Scarnati deelde onlangs een belangrijke tip.