Eerste kerstdiner op school: ‘Een halfuur later belde zijn juf’
Het is spannend, zo’n eerste kerstdiner op school. En dan kan je kleine in al z’n enthousiasme de festiviteiten íets te ver door trekken.
Toen Femke vanwege niet opereerbare tumoren een borst moest laten amputeren, vreesde ze dat dat haar seksleven drastisch zou beïnvloeden.
Femke (45), getrouwd met Martijn (47), moeder van Marrit (11) en Jelle (9):
“In de weken voordat mijn linkerborst werd geamputeerd, hadden Martijn en ik megaveel seks. Vergelijkbaar met onze beginperiode; soms deden we het zelfs meerdere keren per dag. Net alsof we dachten: nu kan het nog, straks zal het over zijn. Maar ook om liefdevol afscheid te nemen van mijn borst, die tot dan toe altijd een erg belangrijk onderdeel was van onze vrijpartijen. Martijn en ik kennen elkaar nu vijftien jaar en ontmoetten elkaar via internet. Vanaf onze eerste date is de seks goed geweest. Er bestaat een enorme chemie tussen ons en die is na al die jaren nooit verdwenen. Op het eerste levensjaar van onze dochter na, hadden we een gemiddelde van twee keer per week. Marrit was een huilbaby. In die maanden liep ik op mijn tandvlees en was ik net een wandelend lijk. Ons seksleven herstelde zich vanzelf weer toen zij nachten ging doorslapen. De frequentie bleef daarna hoog en bevredigend.
Maar toen kreeg ik vorig jaar oktober de diagnose borstkanker. Een vreselijke tijd volgde, waarin ik erg onzeker was. Mijn moeder was vlak ervoor overleden aan de gevolgen van uitgezaaide borstkanker en ook ik vreesde het ergste. Er volgde een traject van onderzoeken, puncties, bestraling en hormoontherapie. Ten tijde van de behandelingen hadden Martijn en ik helemaal geen seks. Dat kwam voornamelijk door de hormoonremmers die ik moest slikken in verband met de hormoongevoelige kanker.
“Ik was agressief, werd boos om niks en kampte met een laag libido”
Door de medicatie veranderde ik in een soort kerel. Ik was agressief en werd boos om niks. Ook kreeg ik allerlei lichamelijke klachten en kampte met een laag libido. Met die pillen ben ik uiteindelijk gestopt. Dat was geen leven.
Ik wist vrij snel dat mijn borst eraf moest, vanwege drie inoperabele tumoren. Omwille van mijn genezing had ik daar vrede mee, maar seksueel vond ik het zwaar. Ik had er echt moeite mee dat iedereen ineens aan een privédeel van mij zat te frunniken. Ook Martijn moest soms op zijn tanden bijten om niet uit te roepen: ‘Blijf ervan af!’ Als je dan ’s avonds intiem bent, dringt die ene arts zich soms zomaar weer op in je gedachten en dat bedoel ik niet in positieve zin. Mijn zelfbeeld daalde ook. Ik vind borsten heel vrouwelijk en was blij met mijn gevulde cup C. Ik genoot ervan als ik mijn rode ‘hoerige’ behaatje aantrok om Martijn daarmee te verleiden. Dan liet ik zogenaamd per ongeluk mijn badjas openvallen en na één blik van mij wist Martijn welke kant ik op wilde. Dat soort plagerijen zouden nooit meer gebeuren. Gelukkig konden Martijn en ik hier goed over praten. Martijn is niet van de opgedirkte modepopjes en kan door de lelijkheid heen de schoonheid zien, maar ook hij moest even slikken. Hij speelde graag met mijn tepels.
“De foto’s helpen bij de verwerking en acceptatie”
We hebben speciaal nog samen een naaktfotoshoot geboekt bij een professionele fotograaf, waarbij we mooie beelden hebben laten maken van mijn decolleté. Heel fijn om die foto’s nu nog af en toe te kunnen bekijken. Vlak na de amputatie hebben we een tweede reportage laten maken. Ook deze foto’s zijn prachtig geworden en helpen bij de verwerking en acceptatie.
Lees ook – Irene kreeg borstkanker: ‘Ik voelde me schuldig dat ik er niet voor mijn zoon (5) kon zijn’ >
Zelf dacht ik dat we nooit meer seks zouden hebben, maar de eerste keer dat we vreeën was al een dag of vier na de operatie. Heel bewust. Net zoals je na een auto-ongeluk snel weer achter het stuur moet kruipen, doken wij het bed in. We spraken in die dagen veel over onze gevoelens. Dat verbond ons en zorgde voor intimiteit. Ik vree toen wel met mijn beha aan. Er zaten nog hechtingen in mijn borst en de huid deed pijn. Ik moest hard huilen, maar het was ook fijn.
Inmiddels zijn we anderhalf jaar verder. Ik ben schoon, maar sta voorlopig onder controle van artsen. Het lucht op dat de tijdbom in mijn borst weg is, maar ik heb nog wel moeite met mijn gemankeerde lijf. V-halzen staan niet meer en ook kleding valt veel minder mooi.
“Blijkbaar denken lingerieproducenten dat alleen oude vrouwen borstkanker krijgen en dat zij graag huidkleurige, seksloze dingen dragen”
Een reconstructie heb ik nooit gewild. Ik wil niet nog een keer laten snijden in mijn lijf, ook al vind ik het litteken erg ontsierend. Ze hebben dat gewoon verprutst. Mijn sexy beha kan ik niet meer aan. De beugels doen pijn en het zit niet mooi. De uitwendige prothese die ik draag past alleen in van die oma-beha’s. Ik snap best dat je stevige stof nodig hebt om protheses op zijn plek te houden, maar het contrast met lingerie is te groot. Blijkbaar denken lingerieproducenten dat alleen oude vrouwen borstkanker krijgen en dat zij graag huidkleurige, seksloze dingen dragen.
Ontvang elke maand Kek Mama met korting en gratis verzonden op jouw deurmat! Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.
Mijn kinderen vonden het vooral in het begin lastig. Uiteraard omdat ik kanker had, maar ook om mijn veranderde lichaam. Ik zag ze kijken als ik stond te douchen. Mijn dochter Marrit riep meteen dat zij nooit borsten wilde krijgen, ze was helemaal in de stress dat ze zelf ziek zou worden. Mijn zoon trok zich terug in zichzelf en werd bozig. Maar dat is uiteindelijk allemaal goed gekomen. Wat dat betreft zijn we best nuchtere Friezen. Het leven gaat gewoon door. Marrit noemt mijn prothese nu steeds voor de grap mijn squishy.
Qua seksbehoefte heeft mijn ene borst gelukkig geen groot effect gehad. Martijn en ik zijn nog steeds erg gek op elkaar en we zijn terug op ons vertrouwde gemiddelde van tweemaal per week. In drukke periodes is het soms iets minder, maar vakanties of thuiswerken doet wonderen. We zijn graag in elkaars gezelschap en dat leidt vanzelf tot erotiek. We doen nog steeds dezelfde standjes, al is op zijn hondjes niet zo charmant meer, met één hangtiet.
“Ik heb weleens gegrapt dat ik één arm van hem ga afbinden. Dat is een stuk eerlijker”
Het enige wat is veranderd is: de seksbeleving. In het begin greep Martijn uit gewoonte steeds met twee handen naar mijn lichaam, om vervolgens dan maar mijn één borst te strelen. Ik heb weleens gegrapt dat ik één arm van hem ga afbinden. Dat is een stuk eerlijker.” Wil je ook geïnterviewd worden voor deze rubriek? Dan krijg je een ‘pretpakket’ van EasyToys t.w.v. € 75. Mail naar redactie@kekmama.nl. Dit artikel staat in Kek Mama 06-2022. Extra fijn: krijg nu 10 euro korting op het hele assortiment van EasyToys bij een minimale besteding van 60 euro. Gebruik de code: KEKMAMA2022