Elke week vertelt een moeder over het moment in het moederschap waarop het even he-le-maal misging.
Lees verder onder de advertentie
Het was een zinderend hete zomervakantiedag in Frankrijk en mijn man en ik bezochten een slaperig dorpje met onze drie jonge kinderen. Manlief en zoons liepen nog een rondje, terwijl mijn peuterdochter en ik alvast een Orangina in het plaatselijke café bestelden.
Het was een typisch Frans dorpscafé, met een zwaar rokende waardin achter de toog, formicatafels, overal asbakken en wat grauwe dronkaards aan de bar die met lodderige ogen naar een televisiescherm staarden. De stamgasten keken met argusogen toe welk tafeltje we kozen en wat we bestelden. Het was verder stil in de zaak.
Ik moest naar de wc en besloot dat m’n dochter dan maar even mee moest. Ze was tweeënhalf, had een geel zomerjurkje aan en haar zachte blonde krullen plakten op haar hoofdje. Een hok achter in de zaak deed dienst als unisex-wc, met een brilloze pot voor vrouwen en een pisbak voor mannen. Scherpe ammoniaklucht, geen wc-papier; dat werk. Dochter drentelde rond terwijl ik zo weinig mogelijk probeerde aan te raken.
Dat vergde wat organisatie en toen ik opkeek zag ik het: mijn kleine poppetje leunde op de pisbak. Met haar mond om de rand heen. Nee, nee, dat mag niet! Ik sprong op, trok haar daar weg en heb haar zo snel mogelijk en zo goed en zo kwaad als het ging schoongespoeld. Mijn lieve, zachte meisje met haar gele jurkje. Nog dagenlang heb ik haar snoet in de gaten gehouden op uitslag en andere narigheid.
Toen we terug bij ons tafeltje kwamen, waren man en zoons er ook, maar ik durfde niks te zeggen, zo erg schaamde ik me dat dit onder mijn moederlijke toezicht had kunnen gebeuren.
Benieuwd naar meer ‘Dat ging ff mis’-verhalen? Je leest ze elke week op Kekmama.nl.Meer persoonlijke verhalen lezen? Volg Kek Mama op Facebook >
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.
Je kind hoeft echt niet op zijn of haar vierde een businessplan te schrijven of knuffels te coachen met post-its op hun voorhoofd om later succesvol te worden.
We doen allemaal ons best, maar eerlijk is eerlijk: sommige moeders zijn nét een tikkie… intenser. Je weet wel, de moeders die bij elke nies al googelen of het kinkhoest is. De moeders die hun kind een helm willen opzetten om naar de speeltuin te gaan. Grote kans dat als je overbezorgd bent, je sterrenbeeld […]
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (4) en baby (11 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over de eerste schooldag