Soms kom je er niet uit in je eentje en kun je wel wat advies gebruiken. Elke week vertelt een lezeres daarom over haar dilemma.
Claudia (39) woont samen met Pjotr (38) en heeft twee kinderen uit een eerdere relatie: Daan (7) en Luuk (6).
“Luuk was een lijmbaby. Nooit aan beginnen natuurlijk, geen baby kan een gebroken relatie redden. En zo scheidde ik van mijn ex-man vóór Luuk een peuter was, en ploeterde me het grootste deel van de tijd alleen door het moederschap.
Daan was vijf toen hij begon met voetballen bij de mini-F’jes. Pjotr was zijn trainer. Niet dat Pjotr zelf kinderen had; na een ernstige knieblessure was het zijn manier om toch betrokken te blijven bij zijn favoriete sport. Bovendien was hij dol op kinderen. Die zaten er alleen voor hem niet in, dacht hij: hij was al jaren single. Het was liefde op het eerste gezicht. De lucht leek geladen met elektriciteit, toen ik Daan de eerste training aan hem overdroeg. De tweede training verliep hetzelfde, en nog voor de derde samenkomst had ik een appje van hem te pakken: het was misschien wat brutaal, maar had ik komende zaterdag misschien zin om wat te drinken na de wedstrijd? De kinderen konden uiteraard mee. We zijn nooit meer uit elkaar gegaan.
Lees ook ‘Ik wil dolgraag nog een baby, maar mijn man wil absoluut geen derde kind’ >
Eén probleem: hoe dol Pjotr ook is op mijn kinderen, zijn vurigste wens is een kind van hemzelf. Ik ben bijna veertig en mijn kinderwens voelt afgerond. Ik begrijp zijn wens als geen ander, maar twijfel; ik ben de jongste niet meer. Wat als het kindje niet gezond is? Of zwanger worden niet meer lukt? Bovendien: de meeste relaties na een scheiding mislukken. Dan zit ik straks met twéé omgangsregelingen. En hoe verkoop ik aan mijn kinderen dat ze om het weekend naar hun vader moeten, terwijl hun nieuwe broertje of zusje altijd thuisblijft? Pjotr begrijpt mijn bezwaren, maar houdt vast aan het enige argument dat alles van tafel zou moeten vegen: we houden van elkaar. Dat is toch de beste basis voor een baby? Ondertussen tikt de klok door. Wat moet ik doen?” Meer afleveringen van het dilemma? Elke week komt er een nieuw verhaal op KekMama.nl. Lees hier de eerdere dilemma’s.
Een fijne oppas vinden is een zegen. Want als ouder is het een klein wonder als je iemand vindt die je leuk vindt, betrouwbaar is én altijd beschikbaar. Maar soms bezorgt zo’n zegen je ook bijna een hartaanval. Als je een Tikkie van 800 euro krijgt bijvoorbeeld.
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Weet je wat jij op dinsdag moet doen? Nee, geen was vouwen of kind nummer drie ophalen van zwemles. Dinsdag is dé dag om je vakantie te boeken. Dat is niet zomaar een moedergevoel, maar keihard onderzocht door de CheapTickets.nl.
Zangeres Eva Simons, die dit jaar de rol van Maria speelt in The Passion, deelt een intens persoonlijk verhaal. Tijdens een repetitie voor de paasvertelling kreeg ze een miskraam. “Het was intens verdrietig.”
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.
Ongepaste betaalverzoekjes krijgen, het is niemand meer vreemd. Of het nou om hele hoge bedragen gaat of om kleine, sommige mensen gaan een grens over met hun Tikkies. Zo ook de organisator van een babyshower, waar Celine voor was uitgenodigd.