Soms kom je er niet uit in je eentje en kun je wel wat advies gebruiken. Elke dinsdag vertelt een lezeres daarom over haar dilemma.
Lees verder onder de advertentie
Monique (42) is bewust alleenstaande moeder van Fabiënne (8).
Monique: “Vanaf de eerste dag in groep 1 maakt een jongen in de klas het leven van mijn dochter zuur. Het begon met een duw in de gang of een por in de speelhoek, maar al snel kwam er ook verbaal geweld bij. Hij noemde Fabiënne dik, stom en lelijk, en sinds ze een keer een opdracht niet begreep, kwam daar ook dom bij. Ik kaartte het probleem aan bij de juf, die er meteen bovenop zat. Even ging het beter.
Sinds groep 3 heeft de pestkop een legertje meelopers om zich heen verzameld, dat Fabiënne en haar vriendinnen ook tijdens het buitenspelen lastigvalt. We wonen in een kleine, verkeersluwe nieuwbouwbuurt; kinderen kunnen hier al op jonge leeftijd veilig op straat spelen. Eerst waren het alleen scheldpartijen. De laatste tijd wordt het intimideren. Eén jongetje eiste een paar weken geleden dat een vriendin van Fabiënne haar onderbroek liet zien, anders zouden ze haar slaan. Fabiënne kwam finaal overstuur thuis.
Lees verder onder de advertentie
Nadat ik de volgende ochtend direct naar de schooldirectie was gestapt, zijn zijn ouders op het matje geroepen. Sindsdien is het rustig onder schooltijd, maar op straat gaat de terreur door. Ook andere kinderen hebben last van het groepje.
Ouders
School is verantwoordelijk voor de veiligheid onder schooltijd, maar over wat op straat gebeurt hebben ze niets te zeggen. Van andere ouders hoor ik dat de ouders van de pestkop zich niets laten zeggen, en dat het pestgedrag naar hun kind zelfs toenam nadat ze de vader hadden aangesproken. Wat kan ik doen om het ernstige pestgedrag toch te stoppen? Moet ik ondanks de waarschuwingen van buitenaf, toch met zijn ouders praten?”
Je kent ze wel: die vaders die hun kind zonder jas in de regen laten staan omdat ‘ie toch een sterke weerstand moet opbouwen. Of die vrolijk in slaap vallen terwijl hun peuter met een schaar aan de haal gaat.
Soms denk je alles perfect te hebben geregeld, totdat je een gigantische fout ontdekt als het al te laat is. Het overkwam Ilma met haar zorgvuldig voorbereide geboortekaartjes.
De tijd dat moeders automatisch thuis bleven bij de kinderen, terwijl vaders de kost verdienden, ligt ver achter ons. Sterker nog, steeds meer gezinnen kiezen ervoor dat beide ouders fulltime werken.
Patrick (53) is schrijver van romans en freelance tv-redacteur. Hij woonde over de hele wereld en heeft vijf kinderen. Voor zijn column put hij uit een oneindige bron van even herkenbare als opmerkelijke verhalen over het vaderschap.
Niemand zit erop te wachten: muizen in huis! Of je nou als de dood bent voor de diertjes of het gewoon vies vindt, muizen in huis wil je niet. Salomé had ze toch.