Elsa: ‘Ik schrok me kapot toen ik via de babyfoon zag wat de oppas deed’
De oppas in de gaten houden via de babyfoon, je kunt het eigenlijk niet maken. Toch deed Elsa het, en daar is ze achteraf gezien heel dankbaar voor.
Soms kom je er niet uit in je eentje en kun je wel wat advies gebruiken. Elke dinsdag vertelt een lezeres daarom over haar dilemma.
Renée (34), moeder van Jacques (6) en Teun (4): “Vlak voordat ik was uitgerekend van Teun, trok Jacques zijn luier uit, vroeg om een onderbroek, en besloot dat hij zindelijk was. Het was een maand voor zijn tweede verjaardag. Onder de indruk van zijn vastberadenheid schafte ik een stapel boxershorts aan, en betrapte hem niet één keer op een ongelukje.
De nachten was hij nog niet droog. Niet gek, vond ik; Jacques is een diepe slaper. Dus trok ik hem een luierbroekje aan, liet hem nog een keer plassen wanneer ik zelf naar bed ging en prees hem voor zijn droge dagen. Dat hij in groep 1 nog steeds niet droog was ’s nachts, leek me niet zorgelijk. Maar toen groep 3 in zicht kwam en de luierbroekjes nog elke avond uit de kast werden getrokken, krabde ik me toch even op mijn hoofd. Hoorde dit wel zo lang te duren?
De huisarts vroeg of er veranderingen of heftige gebeurtenissen waren in zijn leven – die waren er niet – en testte hem voor de zekerheid op blaasontsteking: negatief. ‘Probeer een plaswekker’, opperde hij. Waarna Jacques diezelfde avond nog met een exemplaar in bed kroop. Maanden later waren we stapels stickerkaarten verder, maar was hij pas twee keer een nacht droog geweest. Jacques zag het als falen en verzette zich steeds vaker tegen de wekker. Mijn vriend vond dat ik het moest loslaten. Het zou vanzelf wel goedkomen, zei hij. Zelf had-ie ook ongelukjes gehad tot hij minstens negen was.
Lees ook
‘Moet ik van school eisen dat ze inclusiever lesgeven?’ >
Ondertussen is Jacques bijna zeven en zit er wat verbetering in de nachten: pakweg de helft van de tijd is hij droog. Ik ben gestopt met belonen, omdat dat de druk bij hem alleen maar lijkt op te voeren. Bovendien: zijn jongere broertje is al jaren volledig zindelijk, Jacques schaamt zich kapot. Logeren durft hij om die reden niet, en dat snap ik maar al te goed. Je kunt moeilijk in een luier aankomen, tijdens een partijtje met je voetbalvrienden.
Volgens de huisarts is urologisch onderzoek niet nodig zolang Jacques nog geen acht is. Maar ondanks de verbeteringen in de situatie, herken ik dit probleem bij geen kind in mijn omgeving. Moet ik me zorgen maken?”
Meer afleveringen van het dilemma? Elke dinsdag komt er een nieuw verhaal op KekMama.nl. Lees hier de eerdere dilemma’s.