Soms kom je er niet uit in je eentje en kun je wel wat advies gebruiken. Elke dinsdag vertelt een lezeres daarom over haar dilemma.
Lees verder onder de advertentie
Kyona (36), moeder van Ayden (5): “Eén ding nam ik me voor toen ik zwanger raakte van Ayden: ik zou nooit een overbezorgde moeder worden. Zelf werd ik extreem beschermd opgevoed. Het liefst sloten mijn ouders me in een kooitje, zodat me nooit wat kon overkomen. Mijn kind moest de vrijheid proeven en het leven leren leven, besloot ik. Dus verbeet ik mezelf terwijl hij op tweejarige leeftijd levensgevaarlijke klimpartijen uithaalde en vertrok geen spier toen zijn kin na een val aan elkaar werd gehecht. Dikke kus erop, stoere jongen, ga maar weer lekker spelen.
Lees verder onder de advertentie
Astma
Sinds een jaar is bekend dat Ayden astma heeft. Niet zwaar, hij reageert vooral op dieren. Katten leiden tot snot en benauwdheid, en na een sporadische middag bij de buurjongens met een hond, zit hij steevast aan zijn puffer. Een antihistaminepilletje doet wonderen. Het maakt hem niet klachtenvrij, maar hij stikt niet meer van benauwdheid wanneer hij met huisdieren in aanraking komt. Wel wordt hij hangerig van die medicijnen. Het is dus een nauwkeurige afweging wanneer ik ze geef.
Nu krijgt mijn broer binnenkort een labradorpup. Onze familie is ongelooflijk hecht, we komen bijna dagelijks bij elkaar over de vloer. Ik ben dus niet zo blij met zijn actie; iedereen weet dat Ayden allergisch is voor honden. Tegelijkertijd kan ik natuurlijk niet van mijn broer en zijn vrouw verlangen dat ze hun leven inrichten op mijn kind; zij hebben hun eigen gezin met kinderen. Het maakt ons intensieve contact wel gecompliceerd. Als ze naar ons komen, kunnen ze de hond als hij oud genoeg is thuislaten. Maar bezoekjes aan mijn broer worden op deze manier erg lastig. Moet ik mijn zoon weghouden bij het huis van zijn oom en tante, wat het familiecontact flink zal veranderen, of moet ik hem structureel aan de anti-allergiemedicijnen zetten?”
Dionne heeft een heel lieve schoonmoeder. Goed, ze is wat aanwezig en ze trekt het liefst haar eigen plan, ook als je je grenzen aan hebt gegeven, maar hey, de kinderen zijn dol op haar en het kan echt slechter.
Een koosnaam voor je partner, je herkent het vast. Zo’n bijnaam die je alleen tussen jullie tweeën gebruikt en uitspreekt als je denkt dat niemand luistert. Totdat je kind het oppikt en enthousiast deelt met de buitenwereld. Daria (32) maakte het mee. Het schaamrood staat nog steeds op haar kaken.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (3) en baby (8 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over: ingesleten rolpatronen
Iedere ouder maakt weleens een fout, maar sommige momenten blijven je voor altijd achtervolgen. Wat begon als een onschuldige speelsessie in het park, veranderde voor Sandra in een schuldgevoel dat ze al 14 jaar met zich meedraagt.
Een Instagram-video waarin artsen vertellen wat ze hun eigen kids nooit zullen laten doen, ging viral. Van slaapfeestjes tot sekseducatie: het levert verrassende inzichten op.
We kennen het allemaal: boodschappen doen en telkens weer schrikken bij de kassa. Maar bij Vianna thuis is het elke week een financiële horrorfilm. Haar man en zoon hebben namelijk geen grenzen als het gaat om geld uitgeven aan proteïne snacks.