Soms kom je er niet uit in je eentje en kun je wel wat advies gebruiken. Elke dinsdag vertelt een lezeres daarom over haar dilemma.
Lees verder onder de advertentie
Vrouwke (40) is getrouwd met Sonja (43). Ze hebben twee dochters van een bevriende donor: Emma (7) en Julie (4).
Vrouwke: “Toen we jaren geleden op zoek gingen naar een basisschool voor Emma, hadden we een aantal selectiecriteria. Eén daarvan was dat de school moderne gezinsvormen moest ondersteunen. We vonden een school die diversiteit hoog in het vaandel had. De juf van de kleutergroepen had zelfs voorleesboeken over roze gezinnen in de kast. Jubelend ondertekenden mijn vrouw en ik het inschrijfformulier.
Lees verder onder de advertentie
Emma had het direct naar haar zin op school. En inderdaad: in groep 1 en 2 besteedde de juf keurig aandacht aan diversiteit. Toen de kinderen knutselden voor Vaderdag, mocht Emma vertellen over haar donorvader. De kinderen in de klas vonden het doodnormaal.
Nu zit ze in groep 3, en in de weken dat ze fysiek onderwijs volgt dit jaar, blíjft de leerkracht praten in traditionele gezinsvormen. Toen ze voor de zoveelste keer iets vroeg in de trant van: ‘Hoe doen jullie dat thuis met papa en mama?’, stak Emma haar vinger op en zei: ‘Ik heb twee mama’s.’ Superstoer, maar de juf reageerde met: ‘Ja, dat weten we, Emma.’ In de klas zit ook een jongetje met twee vaders, en meerdere kinderen met gescheiden ouders. Deze leerkracht gaat daar totaal aan voorbij.
Lees verder onder de advertentie
Toen ik dat aankaartte bij de schoolleiding, kreeg ik de standaard riedel dat school een inclusieve leerstijl onderschrijft. Maar in de praktijk merk ik daar dit jaar weinig meer van, en ik vrees voor de komende jaren. Ik wil dat mijn kind zich, net als haar klasgenoten uit moderne gezinnen, zich ‘normaal’ en geaccepteerd voelt op school. Er hoeft geen regenboogvlag aan de gevel, maar een paar keer per jaar aandacht voor diversiteit vind ik belangrijk. Kan ik dit eisen van school? En hoe dan?”
Een fijne oppas vinden is een zegen. Want als ouder is het een klein wonder als je iemand vindt die je leuk vindt, betrouwbaar is én altijd beschikbaar. Maar soms bezorgt zo’n zegen je ook bijna een hartaanval. Als je een Tikkie van 800 euro krijgt bijvoorbeeld.
Weet je wat jij op dinsdag moet doen? Nee, geen was vouwen of kind nummer drie ophalen van zwemles. Dinsdag is dé dag om je vakantie te boeken. Dat is niet zomaar een moedergevoel, maar keihard onderzocht door de CheapTickets.nl.
Zangeres Eva Simons, die dit jaar de rol van Maria speelt in The Passion, deelt een intens persoonlijk verhaal. Tijdens een repetitie voor de paasvertelling kreeg ze een miskraam. “Het was intens verdrietig.”
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.
“Ik vroeg het eigenlijk gewoon voor de grap…” Dat schrijft de 28-jarige Natallia Tarrien over het moment dat ze ChatGPT raadpleegde vanwege een vreemd gevoel in haar kaak. Wat begon als een onschuldig gesprekje met een chatbot, eindigde met een spoedopname, een bevalling en… het redden van haar leven.