Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (11) en Phaedra (8). Elke week schrijft ze rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven en het moederschap.
In totaal waren het tien sessies en gisteren was de laatste. Relatietherapie. Ondanks onze totaal verschillende achtergronden nam 16 jaar geleden pure lust de overhand in een rokerig café in onze hoofdstad. Een plek waar liedjes niet langer dan één minuut duurden en waar barmannen in afgeknipte spijkerbroek hun adonis-ego vergrootten door ‘gratis’ shotjes uit te delen. Gulzig gedronken door mij en mijn vriendinnen, in de hoop onze ego’s te boosten. Mijn ogen dwaalden direct af naar – wat ik toen niet had durven dromen – mijn toekomstige man. En ondanks dat het vooral lust op het eerste gezicht was, kwamen de vervolgdates en na drie jaar zaten we op de welbekende huwelijksboot.
Twee kinderen, twee landen, vier huizen, twee honden én een pandemie later kon onze relatie wel wat slingers gebruiken. Geen noodzakelijke hulp, maar een (niet al te knappe) cheerleader die ons huwelijk zou aanmoedigen, was geen overbodige luxe. Dus daar gingen we. Op naar relatietherapie en we troffen het enorm, want ondanks de soms bijzondere sessies kwamen we er altijd ‘verlichter’ uit. Tijdens onze laatste sessie gaf de therapeute ons het boek ‘Verslaafd aan Liefde’ van Jan Geurts mee. De herfstvakantie brak aan en het boek ging mee op vakantie. De eerste hoofdstukken waren meteen raak: Jan vertelt hierin over hoe iedereen een kritische stem in zich meedraagt. Sommigen noemen het ook wel je innerlijke monster of super-ego. Bij de een is deze groter dan bij de ander, maar één ding staat vast: dat ding belemmert je in je leven. Hoe groot deze inner-stem is, hangt af van je eigen opvoeding. Ouders die te beschermend of te kritisch zijn geweest – dat werk. Nu heb ik jaren geleden een grove fout gemaakt bij mijn oudste dochter, waarvoor ik al vaker mijn excuses heb gemaakt, maar toch voelde ik heel duidelijk: ‘the damage was done’. Je wil nu graag weten wat ik zo verkeerd heb gedaan hè? Haha. Ik zou het ook willen weten dus vooruit…
Lees ook Opvoedbloopers: ‘Zat ik daar, onze zoon te voeden met een slagroomspuit’ >
We woonden in Zwitserland en Maria zat op turnen. Ze was 6 jaar oud en turnen viel nog onder een soort ‘Oostblokregime’. Op een bepaalde selectiedag werden de kinderen meegenomen en in een klein kamertje buiten het oog van de ouders getest. Er werd op hun schoudertjes doorgeduwd zodat ze tóch de spagaat konden. Toen Maria aan de beurt was, zij haar grenzen aangaf en ‘au’ riep, werd ze meteen uit de groep gezet. ‘Nicht gut’, was het repliek richting mij. Ik was enorm teleurgesteld, want ze had talent, dat kon zelfs de groenteboer op de hoek nog zien. Ik nam haar ‘over’ van de turnleiding en gaf haar de wind van voren. Pure frustratie van mijn kant, want ik zat zelf gewoon niet lekker in mijn vel. Als ik iets in mijn leven opnieuw zou mogen doen, dan is het deze mom-move. Want in drie minuten tijd veroverde ik haar van eigenwaarde, zelfvertrouwen en het aller- allerbelangrijkste: het luisteren naar haar eigen gevoel, haar gut-feeling.
Nu , bijna zes jaar later, lees ik over hoe dat inner-stemmetje je vormt als mens en direct dwalen mijn gedachten af naar die bewuste middag. Ik loop naar haar toe en zeg haar nogmaals dat ik zo veel spijt heb van mijn reactie toentertijd en dat ze altijd naar haar eigen gevoel moet luisteren. Ik zie de tranen in haar ogen schieten, pak haar vast en geef haar een zoen. Mama’s maken heel soms hele grote fouten lieverd. En het spijt me nog steeds heel erg. Even later zit ik aan de keukentafel als Maria op me af komt lopen. Ze slaat haar armen om mij heen en geeft me een gemeende knuffel. Het voelt als vergeving en ik kijk haar dankbaar aan. Misschien dat ik er toch nog een paar therapiesessies bij boek. Wie weet versla ik niet alleen mijn monster, maar tem ik ook dat van mijn kinderen alvast… Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van 2 lab baby’s Maria (11) en Phaedra (8). Ze werkte o.a. bij Qmusic en 100% NL. Haar succesvolle podcast serie Let’s Talk About Sex(e) hoor je nu op GoodLIFE Radio. Haar man woont doordeweeks in Zwitserland, wanneer ze probeert kids, werk en girls nights zo goed en zo kwaad te combineren. In haar debuut roman ‘De Lab Baby’ vertelt ze over haar persoonlijke ervaringen met IVF. Meer columns van Patricia? Elke vrijdag komt er een nieuwe column op KekMama.nl. Lees hier de eerdere columns.
Het kabinet presenteert de voorjaarsnota met maatregelen die de portemonnee van veel Nederlanders raken. Belastingverhogingen en een verlaging van het kindgebonden budget staan centraal in de plannen om de begroting sluitend te krijgen.
Iedere zwangere vrouw droomt van haar perfecte babyshower: een feest vol liefde, verrassingen en alle aandacht voor haar en de baby. Maar wat als je die bijzondere dag ineens moet delen?
Iedere ouder maakt fouten. Kleine, grote, gênante – het hoort erbij. En meestal kun je er achteraf hartelijk om lachen. Maar soms ook niet. Carlijn baalt nog altijd dat haar dochter zilveren tanden heeft door haar fout.
Een fijne oppas vinden is een zegen. Want als ouder is het een klein wonder als je iemand vindt die je leuk vindt, betrouwbaar is én altijd beschikbaar. Maar soms bezorgt zo’n zegen je ook bijna een hartaanval. Als je een Tikkie van 800 euro krijgt bijvoorbeeld.
Zangeres Eva Simons, die dit jaar de rol van Maria speelt in The Passion, deelt een intens persoonlijk verhaal. Tijdens een repetitie voor de paasvertelling kreeg ze een miskraam. “Het was intens verdrietig.”
“Ik vroeg het eigenlijk gewoon voor de grap…” Dat schrijft de 28-jarige Natallia Tarrien over het moment dat ze ChatGPT raadpleegde vanwege een vreemd gevoel in haar kaak. Wat begon als een onschuldig gesprekje met een chatbot, eindigde met een spoedopname, een bevalling en… het redden van haar leven.