Elke maandag vertelt een moeder over het moment in het ouderschap waarop het even he-le-maal mis ging.
Lees verder onder de advertentie
Laila is verloofd met Timor en moeder van Sophie (3) en Novi (5 maanden).
Vluchttas
“Al weken voor mijn uitgerekende datum stond hij klaar, de vluchttas met daarin alles wat ik nodig had voor de ziekenhuisbevalling. Dat er in de hoek van de slaapkamer nog een verdwaalde koffer lag die ik niet kon plaatsen, was me even ontgaan – het was immers mijn eerste zwangerschap en ik was door alle zenuwen de laatste periode allesbehalve scherp.
Lees verder onder de advertentie
Achterbak
Op maandagavond braken mijn vliezen. Niet veel later sloegen de zeurderige krampjes om naar serieuze weeën en dus besloten we in overleg met de verloskundige naar het ziekenhuis te gaan. Van de Maxi-Cosi en de vluchttas tot een kussen om mijn weeën onderweg beter op te kunnen vangen: er werd door Timo van alles in de auto gegooid. Zo ook de mysterieuze koffer, die zo groot was dat-ie ‘m met pijn en moeite in de achterbak kreeg. Zal wel goed zijn, dacht ik nog terwijl ik vooral druk was met de pijn wegpuffen.
Lees verder onder de advertentie
Eenmaal in het ziekenhuis verliep de bevalling in sneltreinvaart, want nog geen zes uur na mijn eerste weeën werd onze oudste dochter Sophie geboren.
Toen we te horen kregen dat we diezelfde dag nog naar huis mochten, konden we ons geluk niet op. Tot Timor naar de bagage keek, zich vervolgens realiseerde dat er nu ook een kind mee naar huis ging en in paniek aan me vroeg: “Hoe krijgen we dit in hemelsnaam in de auto?” Gelukkig konden mijn ouders naar het ziekenhuis komen om wat spullen mee te nemen.
Lees verder onder de advertentie
‘Dat moest mee, toch?’
Terwijl wij op mijn ouders wachtten, viel mijn oog toch nog even op die enorme koffer aan het voeteneind van het ziekenhuisbed. “Wat zit daar eigenlijk in?”, vroeg ik Timo. “Het volledige kraampakket – dat moest mee, toch?”, zei hij met een verbaasde blik.
Ik schoot zo hard in de lach dat ik er pijn van in m’n buik kreeg. Ineens begreep ik waarom we die nacht ervoor zoveel moeite hadden om alles in de auto te krijgen: al die matrasbeschermers, onderleggers en kraamverbanden nemen natuurlijk wel héél veel ruimte in beslag ;).
Benieuwd naar meer ‘Dat ging ff mis’-verhalen? Je leest ze elke maandag op Kekmama.nl.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
Aicha (32) is moeder van twee kinderen en getrouwd met Zakaria. Al negen jaar is ze hecht bevriend met Sharona, ondanks hun totaal verschillende achtergronden. Maar tijdens een kinderfeestje gebeurde er iets wat alles veranderde.
De opmerking: “Wat ben jij volwassen voor je leeftijd”, klinkt als een onschuldig compliment, bedoeld om een kind te prijzen voor zijn gedrag, verantwoordelijkheidsgevoel of empathie. Maar volgens deze therapeuten kun je die zin beter niet meer zeggen tegen je kind.
Het huisdier van je kind, hun oogappel, hun grootste liefde. En dan gaat ‘ie dood. Shit happens, maar of je kind hier ooit nog overheen komt, is de vraag.
De bevalling: sommigen zien er als een berg tegenop, anderen krijgen een spirituele awakening tijdens de geboorte van hun kind. Hoe dan ook: het is altijd een verhaal op zich, wat moeders maar al te graag delen. Bij voorkeur met veel details. Deze week het bevallingsverhaal van Floor (29).