Op avontuur in Thailand: tips voor een fijne vakantie met kinderen

Nienke Blokhuis

6 augustus, 2021 - 13:12

Leestijd: 6 minuten

“Twee maanden reizen met je gezin klinkt als een ideaalplaatje, en dat is het ook. Soms voelde ik heel duidelijk dat we er middenin zaten, onze droomreis, compleet met witte stranden en samen spelen in de zee. Maar natuurlijk waren er ook lastigere momenten. Dan viel een bestemming tegen, of zaten we te veel op elkaars lip en misten we een oppas zodat we even alleen de stad in konden.

Het hielp dat we af en toe wat dingen in ons eentje deden: even sporten, mediteren, een yogaklasje of wandelen. En dat we weinig hadden vastgelegd, waardoor we altijd onze spullen konden pakken als het ergens tegenviel. Zo was er altijd ruimte voor avontuur. En dat was boven alles het belangrijkste van deze reis.

Uitrusten

Koh Tao was de plek waar ik dat echte vakantiegevoel ervoer. Het is zo’n typisch mooi eiland, met prachtige stranden en een blauwe zee, waar je heel goed kan duiken en nog koraal kan zien. We kwamen er om een beetje te settelen en uit te rusten. Dat was ook wel nodig, want Zoë moest enorm bijkomen van de reis, de temperatuurwisseling, het slaapgebrek. Ze weigerde te eten. Ik maakte me zorgen, overwoog zelfs om terug te gaan. Maar na een week bloeide ze op. Ik kon weer genieten. Met een opgeknapte Zoë zat ik op een schommel op het strand toen ik besefte: dit wilde ik, dit is waarom we samen op reis gingen.

Na tien dagen durfden we weer verder te reizen, naar Chiang Mai dit keer. Een mooie stad met fijne lunchplekken en grote stadsparken. Maar toch, na al die dagen in de natuur van Koh Tao en hele dagen in je bikini was het niet wat we zochten. Te druk, te weinig ruimte, te opgejaagd. En dus pakten we onze koffers en namen de bus naar Pai, een hippiebestemming die ons al vaker was aangeraden. A hell of a ride, zo door de bergen, maar het bleek de moeite waard.

Want Pai was als thuiskomen. Meteen bij aankomst voelden we: dit is goed, dit is wat we zochten. Je zag er de bergen, we doken weer zo het water in, net als op Koh Tao. Je kon overal heerlijke streetfood halen en we vonden fijne koffietentjes. Er waren veel studenten, maar het voelde als een dorp voor iedereen. ’s Avonds trokken de mensen vaak naar een mooie plek om daar samen naar de zonsondergang te kijken met een biertje of wijntje. Het leven is goed, alles is goed; dat voelde je daar heel duidelijk.

Op avontuur

Om de omgeving te verkennen huurden we een scooter. Dat deden we trouwens overal: voor de draagzak was het vaak te heet en met een scooter waren we echt vrij. Zoë ging dan voorop staan, tussen de knieën van Hans. Dat klinkt gevaarlijker dan het is, want die plek was speciaal bedoeld voor kinderen – bovendien droeg ze altijd een helm. Soms werd ze slaperig, dan zetten we haar tussen ons in en kon ze mooi een dutje doen. En zo reden we rustig verder, heerlijk, met haar tegen ons aan en een fris windje waardoor we de hitte wel aankonden.

We vroegen vaak om ons heen: wat is de moeite waard, wat moeten we zien? En dan koersten we af naar een tempel of een mooi Boeddhabeeld. Soms lieten we ons verrassen. Zo klopten we een keer aan bij een hutje waar een hele familie bleek te wonen. En we sloten aan bij een begrafenisstoet nadat mensen ons daarvoor uit hadden genodigd. De beste man die overleden was kenden we natuurlijk niet, maar we mochten toch meeproosten op zijn leven.

Ook belandden we een keer in een klaslokaal, nadat we buiten even naar de school hadden staan kijken. De lokalen waren open en alle ogen waren ineens op ons gericht. De juf vroeg ons binnen. Zoë stond natuurlijk meteen in het middelpunt van de belangstelling met haar blonde haar. Ondertussen nam de juf pauze; stonden we daar voor een klas vol kinderen. Mijn vriend begon maar wat Engelse woorden op het bord te schrijven. Zo’n grappige ervaring was dat. En het was precies wat we wilden meemaken op deze reis: een andere cultuur ver weg van thuis en Zoë zo laten zien dat er meer is dan de wereld die zij zo goed kent. Echt op avontuur met zijn drieën. Daar komt dan misschien soms wat ongemak bij kijken, maar het maakte de reis wel echt de moeite waard.”
 

Lees ook
Van Thailand tot Mexico: op wereldreis met je kinderen >
 

Doen

Paradijs
Koh Tao is een van de mooiste plekken van de wereld om te duiken. Ik heb daar zelfs gezwommen met een zeeschildpad!
 

Geuren & kleuren
Op de Night Market in Ao Nang Beach kan je ’s avonds heerlijk rondwandelen. Probeer vooral het ijs: de bereiding alleen al is een show op zich.
 

Kletterend
De Mae Sa waterval vind je in een nationaal park vlak bij Chiang Mai. Een fijne plek om lekker te zitten en af te koelen.
 

Big Buddha
Ga met de scooter naar de witte Boeddha in de buurt van Pai. De weg ernaartoe is al een mooie ervaring, en die gigantische Boeddha is ook de moeite waard. Vooral om 17 uur, als de zon ondergaat.

Slapen

Oerwoud
In Villa Varich in Chumphon waan je je in de jungle en bij het ontbijt krijg je verse Thaise specialiteiten. Echt een plek om tot rust te komen.
villavarich.com
 

Kindvriendelijk
Het AC2 resort op Koh Tao is ideaal met kinderen. Zoë kon er direct de tuin in, met schommel en hangmat. Konden wij nog even rustig douchen.
facebook.com/ac2resort
 

Droomplek
Siam Royal View Villa in Koh Chang ligt direct aan zee. Vanuit je hangstoel kijk je over de zee naar de zonsondergang. Er is ook een mooi zwembad.
siam-royal-view.com

Eten

Alles vers
In Pai aten we heerlijke streetfood. We genoten van vegan pitabroodjes, potato twister sourcream onion, sushi, wraps en heerlijke koude smoothies. Alles werd ter plekke bereid. Echt een feestje.
 

Vondst
Restaurant Earth Tone in Pai is moeilijk te vinden, maar wel een juweeltje. We gingen hier elke dag heen voor wat lekkers en een overheerlijke kop koffie.
facebook.com/earthtoneinpai
 

Chez Ronnie
Op Koh Chang aten we bij Ronnie Organic Garden. Heerlijk Thais eten (vooral de gebakken rijst en pad thai) met uitzicht op de moestuin. Je kunt hier ook kookles nemen.
facebook.com/ronnieorganic
 

Dit reisverhaal staat in Kek Mama 09-2021.

Meer reisverhalen? Volg ons op Facebook.