Beeld: privé
Het liefst gaat Linsey (39) met man Rick (45), zoon Philippe (9) en dochter Cézane (5) naar landen waar het iets minder georganiseerd is. Daar houden ze hun ogen open voor het onverwachte, want dat zorgt voor avontuur.
“Afgelopen winter wilden we graag naar Midden-Amerika, maar dan niet naar de plekken die overspoeld zijn met Amerikaanse toeristen. Zo kwamen we al gauw op Nicaragua, een land dat prima te bereizen is met kinderen, maar toch wat minder populair is.
Het is er net wat minder goed georganiseerd dan de andere landen in dat deel van de wereld, waar veel regels gelden en je bij wijze van spreken bij elk voertuig een helm moet dragen. In Nicaragua zijn veel wegen niet geasfalteerd, er zijn nog verlaten strandjes en surfplaatsen met weinig bebouwing en soms zijn restaurants maar twee dagen in de week open. Gewoon, omdat de eigenaren hun ontspannen leefstijl willen behouden en niet alleen maar willen werken.
Het viel me op dat je langs de weg veel primitieve huisjes ziet als je door het land rijdt. Ook staan er hier en daar barbecues waar mensen kip op aan het braden zijn. Je kan daar met je auto even stoppen om mee te eten. Ook zagen we veel lifters, omdat niet iedereen een auto heeft, maar zonder auto kom je niet ver in dit land.
“Soms aten we met mensen mee die langs de kant van de weg aan het barbecueën waren”
Het leven is er simpel; je ziet vaak mensen zichzelf buiten wassen of de was doen. Er wordt veel gegeten op straat, overal troffen we eetstalletjes en marktjes. Toch hoef je niet direct naar Nicaragua voor het eten. De keuken bestaat hoofdzakelijk uit bonen, rijst en kip of vis – er is weinig groente. Maar onze kinderen deden het vier weken prima op rijst met vis.
Het is niet makkelijk om in Nicaragua naar natuurparken te gaan, die liggen ver van de bewoonde wereld. Gelukkig is er overal natuur; als we in de zee zwommen, zagen we pelikanen naast ons duiken, ’s nachts hoorden we apen rond ons huis.
We zaten een keer pizza op het strand te eten toen een man ons aansprak: hij stond op het punt om een hele emmer vol babyschildpadjes vrij te laten op het zand. Hij legde uit dat hij eieren op de markt opkocht van handelaren, en zorgde ervoor dat die eieren uitkwamen, om zo de schildpaddenpopulatie te helpen. Normaal moet je speciale tours boeken om bij zo’n vrijlating te zijn, maar nu gebeurde het gewoon voor onze neus, tijdens ons etentje.
Nog zoiets: mijn man en Philippe staan altijd op de uitkijk voor dieren, ze stoppen bij elke spin en schorpioen. Zo zagen ze ineens een grote groep roggen in zee. Het zijn mijn lievelingsdieren, dus riep mijn man vanuit het water: ‘Nu in de zee komen!’ Er kwam een golf op ons af, vol met roggen. Ze zwommen om ons heen, fantastisch was het. We vertelden het aan mensen op het strand, die verbleven al twee weken op die plek en hadden nog nooit een rog gezien. Maar als je oplet, zie je overal om je heen van dit soort bijzondere dingen.
Nicaragua is een arm land, vooral in de steden is dat best heftig. Je ziet er overal mensen op straat en bedelende kinderen. We probeerden aan Philippe en Cézane uit te leggen dat er hier minder goede voorzieningen zijn dan bij ons in Nederland, en dat niet iedereen dezelfde kansen krijgt. Samen hebben we eten en drinken gekocht, en uitgedeeld aan mensen. Ik zag dat mijn oudste het een beetje begreep, maar voor mijn dochter van vijf was het niet te bevatten.
Het blijft moeilijk om dit soort ellende op reis te zien, en we proberen te helpen waar we kunnen. Tegelijkertijd leert het me ook veel over de wereld en wil ik mijn ogen er niet voor sluiten. Maar rond die rafelranden zagen we ook de kleuren van de koloniale stadjes, zoals Granada en León. Een wandeling over straat voelt alsof je door een museum loopt, met zoveel kleuren, huizen met versieringen en hoge plafonds. Op de markt vielen we op met onze blonde kinderen, in de chaos van kramen met ongekoeld vlees, bergen kruiden, en kleine gangetjes waar we doorheen liepen.
Een land als Nicaragua voelt als een avontuur. Zoals toen we op het Caribische eiland Little Corn Island aankwamen, waar de helft van de dag geen elektriciteit is: tot één uur ’s middags moest je jezelf zien te redden. Ook was er geen vervoer, we deden er alles wandelend; voor een restaurant moesten we eerst een halfuur door een jungle-achtig gebied lopen.
“We ontdekten een strandje waar we met zijn viertjes helemaal alleen waren”
Het stadje Popoyo was ook zo’n verrassing. Het stond niet op onze planning, maar we belandden er op oudejaarsavond. Terwijl wij er wachtten tot we konden inchecken in ons hotel, ontmoetten we een gezin dat ons uitnodigde in hun huis op het strand. Zo ontdekten we een verlaten strandje daar, waar we later met zijn viertjes helemaal alleen waren; we konden zo in onze blote billen het water in.
Als iemand mij om vakantietips vraagt, vind ik dat altijd moeilijk. De leukste dingen van een reis zijn namelijk niet de grote gebeurtenissen, maar de kleine onverwachte momenten. Zoals daar op het strand, met ons gezin. Daar was ik ultiem gelukkig.”
Vuurberg Vanuit Granada kun je een trip maken naar de Masaya vulkaan. Zodra het donker wordt, knalt de magma uit de aarde. Mijn zoontje vond het fantastisch. visitcentroamerica.com/en/visitar/masaya-national-park
Koude douche Op het vulkanisch eiland Isla Ometepe kun je een flinke wandeling maken naar de San Ramon waterval. Na een bloedhete hike neem je een dip in het water.
Op de golven Neem surfles op Playa Maderas. Op dit strand zijn goede golven voor beginners, ideaal voor kinderen.
Gigant De witte kathedraal van Léon is de grootste van Midden-Amerika. Op het dak kun je de mooiste Instagramplaatjes schieten.
“Na een hete wandeling was deze koude douche echt een beloning”
Geheim Finca Wayuu in Popoyo ligt midden in de natuur. De vriendelijke eigenaren maken geen reclame voor het diner dat zij om de week organiseren. bit.ly/3NN2q32
Fijn simpel Bij Hotel La Omaja op Isla de Ometepe vind je simpele huisjes en een zwembad met uitzicht op de vulkaan. Via Booking.com
In de jungle De ecolodges van Balcones de Majagual in San Juan del Sur zijn prachtig. Het zit midden in een natuurpark, je hebt een 4×4 nodig om er te komen. casasdebalcones.com
Zoete broodjes Aan een onverharde weg in Popoyo zit het kleine winkeltje Panadería Don Julián waar ze de lekkerste kaneelbroodjes en versgebakken brood verkopen.
Kiptip Wanneer je barbecues vol met kip ziet staan aan de kant van de weg, maak dan zeker een stop. Koop een hele gebraden kip (to go), je krijgt er tortilla’s en saus bij en je hebt genoeg om twee dagen van te lunchen. Heerlijk!
Boerenmarkt Als je even klaar bent met rijst met bonen, ga dan naar Machete Market Café bij Playa Maderas, San Juan del Sur. Goede koffie en heerlijk ontbijt. Ze organiseren regelmatig een farmers market. instagram.com/machete_marketcafe
Check nederlandwereldwijd.nl voor het laatste reisadvies.
In de glossy Kek Mama lees je de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts €29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Doe jij als moeder het meest in huis? Van de kinderen naar school brengen tot de boel netjes houden? En merk je dat je partner niet altijd even enthousiast is om de handen uit de mouwen te steken? Het ligt niet aan hem, het ligt aan de sterren. Mannen met deze sterrenbeelden zijn namelijk luie […]
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (10), Emeline (8), Vieve (6) en Lilou (3). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.Kind beschermenSoms voel ik mij echt […]
Actrice en influencer Gaby Blaaser vertelt in de nieuwste aflevering van 30 Minuten Rauw over het ziekteproces van haar moeder, die in het voorjaar van 2024 overleed aan vulvakanker. Met radio-dj Ruud de Wild praat ze over de stilte en schaamte rondom de ziekte en de noodzaak van zelfonderzoek.
Het is de grootste angst van veel moeders in wording: dat de babynaam die je al jaren klaar hebt liggen voor je neus wordt weggekaapt. Het overkwam Vera. “Ik wist niet wat ik hoorde, had ze nou écht mijn babynaam gestolen?”
Het wordt al een tijdje geroepen, maar nu lijkt het toch echt te gaan gebeuren: (bijna) gratis kinderopvang voor werkende ouders. Dat maakte het kabinet gisteren bekend.
Niet alle kinderen strooien met zoetsappige woorden, maar dat betekent niet dat ze niet van je houden. Ze laten het alleen op een andere manier zien.
