De zomervakantie is in volle gang: het perfécte moment om je kind (en jezelf) aan een nieuwe hobby te helpen. En hoewel vissen misschien niet het eerste is wat in je opkomt, wil je na de verhalen van vismoeders Heidi en Nathalie vandaag nog een setje hengels aanschaffen.
Heidi (46) is coach, docent in het basisonderwijs en doet aan strandvissen. Ze heeft een dochter van 11 en gaat minstens één keer per weekend vissen met haar gezin of vrouwen uit het nationale team. Nathalie (44) is planner bij een wegenbouwbedrijf en is ook dol op strandvissen. Ze heeft een tweeling van 9 met wie ze minstens eens in de twee weken gaat vissen. Maar wat is er zo leuk is aan vissen met je kind? Nou dit:
Nathalie: ‘De blik van een kind dat voor het eerst een vis vangt is zo onwijs mooi: die mix van verwondering en trots.’
Heidi: ‘Als een kind eenmaal zijn eerste vis heeft gevangen, kan het niet meer stoppen. Dan ontstaat die visdrang.’
Nathalie: ‘Van de eerste tot de grootste: als wij gaan vissen, hebben we een missie. We willen wat bijzonders uit het water halen en ’t liefst zo snel mogelijk. Ik zal nooit vergeten dat een van mijn dochters een serieus grote vis ving. We waren op witvis aan het vissen en bam: inééns hing er een grote brasem aan d’r dobber. We stonden te stuiterballen langs de waterkant. Ze was zo blij en de hele klas moest het de volgende dag horen.’
Heidi: ‘Genieten was het voor onze dochter toen we op een zondagochtend naar het strand gingen en zij eerder dan wij een vis de zee uit haalde met haar hengeltje – sta je dan met je dure spullen. Ook een paar leerlingen kregen, nadat ze mij zagen in het tv-programma ‘De Visvrouwen’, het visvirus te pakken. Nu vertellen ze me elke maandag trots over hun vangst van het weekend.’
Heidi: ‘Vissen is zoveel meer dan alleen het vissen zelf. Het is een beleving. Je bent buiten, de wind waait door je haren en het zand kriebelt tussen je tenen. Dat is toch wel even wat anders dan achter een scherm of boven een tablet hangen.’
Nathalie: ‘Vissen prikkelt de hersenen en creativiteit – het maakt de koppies leeg. Het geeft kinderen een gevoel van zelfvertrouwen en trots. En het is stoer, want hallo: “Terwijl jij binnen achter de Playstation zat, heb ik zes vissen gevangen!”’
Heidi: ‘De aandacht krijgen van een kind dat in een game of serie zit, is nog niet zo makkelijk. Maar als je samen aan de waterkant zit, komen de mooiste gesprekken op gang.’
Nathalie: ‘Bij ons thuis wordt er sowieso een keer in de twee weken met elkaar gevist. Soms gaan opa en oma mee. Deze momenten zijn onbetaalbaar.’
Nathalie: ‘Voor mij is vissen met mijn meiden één groot avontuur. Naast visspullen nemen we een kleedje, pakjes drinken en wat lekkers mee. We hebben het ’t meest naar ons zin als we richting slootjes of siervijverwaters in onze stad gaan. Als je daar een paar balletjes voer in het water gooit, heb je al gauw beet.’
Een kinderwens hebben is een verlangen dat diep van binnen kan branden. Maar wat als jouw wens zó groot is, dat je een grens overschrijdt? Anna (28) deelt haar verhaal over een beslissing die haar leven voorgoed veranderde – en waar ze nog steeds mee worstelt.
Rekeningen na een avondje uit: de ene wil om en om betalen, de ander liever splitten. Hoe dan ook, het kan toch lastige situaties opleveren. Zo ook voor Felicia en haar vriend, die opdraaiden voor de rekening van hun vrienden.
Onverwacht een brief krijgen van Jeugdzorg, dat ze een melding hebben gekregen van mishandeling en bij je langs willen komen. De schrik van elke ouder. Het overkwam Chantal.
Als je de vieze was in de droger doet of je baby in de supermarkt vergeet, betekent dat niet dat je langzaam gek aan het worden bent. Het betekent dat je honderdduizend ballen tegelijk in de lucht houdt. Mag het dan alsjeblieft een keertje misgaan, ja?
Zes weken geleden werd Dionne Stax moeder van dochter Lexie. Ze is ‘onwijs aan het genieten’ van haar kleine meid, zo vertelt ze aan ANP.
Elke maandag vertelt een moeder over het moment in het moederschap waarop het even he-le-maal misging.
