Elsa: ‘Ik schrok me kapot toen ik via de babyfoon zag wat de oppas deed’
De oppas in de gaten houden via de babyfoon, je kunt het eigenlijk niet maken. Toch deed Elsa het, en daar is ze achteraf gezien heel dankbaar voor.
Lees meer
We gaan nog niet naar huis: Irene reist met haar gezin door Azië
Hoezo, twee weken op een camping in de Ardèche? Je kunt ook de kinderen oppakken en met ze op reis gaan. “Toen we de deur van ons huis in Amsterdam achter ons dichtrokken, voelde dat als een bevrijding.”
Lees verder onder de advertentie
Irene (37) reist met Daan (35) en dochters Roos (4) en Veerle (2) door Azië.
“Toen ik studeerde liep ik een paar keer stage in het buitenland. Daan en ik hebben elkaar in Marokko ontmoet. Je begrijpt: we zijn gek op reizen. Het plan er een jaar tussenuit te gaan groeide na de komst van onze jongste dochter. We dachten: we gaan als Veerle een jaar is, en Roos nog niet leerplichtig. We hadden flink gespaard en ik wilde al een tijdje ander werk. Dit was het aangewezen moment.
Lees verder onder de advertentie
Zenuwen
Maandenlang waren we bezig met de voorbereiding: ons huis leegmaken om te verhuren, abonnementen opzeggen, uitzoeken welke reisverzekering de beste was en welke vaccinaties we nodig hadden. De dag voor vertrek kon ik haast niet geloven dat het echt zover was. Ik was zenuwachtig, maakte me zorgen over de kinderen. Maar ik wist ook: we moeten dit gewoon doen.
Lees verder onder de advertentie
Lees ook
‘Tijdens onze vakantie in Thailand besloten we er een wereldreis te maken’ >
Beginnersfouten
We zijn nu acht maanden op reis. Het was gek ineens geen verplichtingen meer te hebben. In Nederland werkte ik altijd naar iets toe: een afspraak, een deadline. Het duurde drie maanden voordat die adrenaline was weggeëbd. Elk land is anders, het is altijd even aftasten. Je maakt beginnersfouten. Daan en ik houden van koffie, maar voor een goeie kop cappuccino betaal je in Azië net zo veel als voor een maaltijd. Dat doen we dus niet meer, we houden ons aan een strak budget.
Lees verder onder de advertentie
Ook aten we in het begin in toerististententjes omdat de lokale restaurants ons onhygiënisch leken en we bang waren ziek te worden. Nu weten we: bij die tentjes eet je het lekkerst en goedkoopst, en het eten is er vers. Verder leerden we het rustig aan te doen. In de eerste maanden sleepten we de kinderen van hot naar her. Daar werd niemand vrolijk van. Maar je hoeft niet iedere tempel te zien. Nu hebben we een rustig reistempo en gaan we ook naar een dierentuin, speeltuin of een dag naar het strand.
Vrijheid
Soms ben ik een beetje reismoe. Dan mis ik mijn werk, op een terrasje met een vriendin iets drinken. Aan de andere kant geniet ik volop van het samenzijn en de vrijheid. Ter plekke bekijken we onze route, hooguit boeken we van tevoren een hotel. Ik zou er stress van krijgen als elke minuut was vastgelegd. Nu blijft er ruimte over voor onverwachte belevenissen.
Lees verder onder de advertentie
Zo hoorden we over Rabbit Island in Cambodja, een idyllisch eilandje zonder internet dat maar vier uur per dag stroom heeft. We boekten er een hutje en zijn er uiteindelijk een week gebleven, zo mooi vonden we het. Echt een hoogtepunt. Toen we de deur van ons huis in Amsterdam achter ons dichtrokken, voelde dat als een bevrijding. Ik had een enorme smile op mijn gezicht. En die is niet meer weggegaan.”
Volg Irene en haar gezin op Instagram via @dimsumkiddoclub
Dit verhaal is er één van een interviewserie in het Kek Mama Zomerboek 2018.
Lees verder onder de advertentie
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
